У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ярмоленка. Панцялей Ігнатавіч Ярмоленка (1909—1984) — старшыня Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Панцялей Ярмоленка нарадзіўся 7 верасня 1909 года ў вёсцы Пруды (цяпер Шклоўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі). Атрымаў пачатковую адукацыю, працаваў вадзіцелем у калгасе. У лютым 1942 года Ярмоленка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Са жніўня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі сяржант Панцялей Ярмоленка камандаваў гарматай 198-га гвардзейскага стралковага палка 68-я гвардзейскай стралковай дывізіі 40-й арміі Варонежскага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
24 верасня 1943 года падчас баёў на плацдарме на заходнім беразе Дняпра ў раёне вёскі Балыка-Шчучынка Кагарлыцкага раёна Кіеўскай вобласці Украінскай ССР Ярмоленка асабіста знішчыў некалькі дзясяткаў салдат і афіцэраў праціўніка, а таксама падавіў некалькі агнявых кропак.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 13 лістапада 1943 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым геройства і мужнасць» гвардыі сяржант Панцялей Ярмоленка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 3357[1].
У 1947 годзе ў званні старшыны Ярмоленка быў дэмабілізаваны. Пражываў у вёсцы Ліманнае Серышэўскага раёна Амурскай вобласці, працаваў старшынёй калгаса, затым майстрам сушыльнага агрэгата. Памёр 24 кастрычніка 1984 года, пахаваны ў Ліманным.
Быў таксама узнагароджаны шэрагам медалёў[1].