У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Барысаў, значэнні.
Міхаіл Уладзіміравіч Барысаў (нар. 16 кастрычніка[2]1923 — 16 кастрычніка 2012, Ялта[3]) — савецкі лётчык, у гады Вялікай Айчыннай вайны — намеснік камандзіра авіяцыйнай эскадрыллі 51-га мінна-тарпеднага авіяцыйнага палка 8-й мінна-тарпеднай авіяцыйнай дывізіі ВПС Балтыйскага флоту. Герой Савецкага Саюза (1945), падпалкоўнік.
Нарадзіўся 16 красавіка[2] 1923 года ў вёсцы Нараўчызна цяпер Мазырскага раёна Гомельскай вобласці ў сям’і служачага. Беларус. Член КПСС з 1946 года. Скончыў 8 класаў, у сакавіку 1941 года — Гомельскі аэраклуб.
У ВМФ з 1941 года. У 1943 годзе скончыў Ваенна-марское авіяцыйнае вучылішча. Служыў у авіяцыйным палку перагонкі самалётаў ВПС ВМФ.
Са жніўня 1944 года на фронце.
Намеснік камандзіра авіяцыйнай эскадрыллі 51-га мінна-тарпеднага авіяцыйнага палка (8-я мінна-тарпедная авіяцыйная дывізія, ВПС Балтыйскага флоту) лейтэнант Барысаў за 10 месяцаў здзейсніў 47[4] баявых вылетаў, патапіў 10[4] транспартаў ворага водазмяшчэннем 156 тыс. т і пашкодзіў 2, быў адным з тых, хто патапіў лінкар «Шлезіен(руск.) бел.» аднатыпны лінкару «Шлезвіг-Гольштэйн(руск.) бел.»[4][5][6].
Званне Героя Савецкага Саюза прысвоена 6 сакавіка 1945 года.
У 1947 годзе скончыў Вышэйшыя афіцэрскія курсы ВПС ВМФ. З 1960 года падпалкоўнік Барысаў — у запасе[4]. Жыў у Маскве.
З 1966 года жыў ва Украіне, у горадзе Ялце.
Памёр 16 красавіка 2012 года ў свой 89-гадовы дзень нараджэння ў Ялце.