Міхаі́л Міха́йлавіч Кую́каў (5 лістапада 1924—30 верасня 1943) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Чырвонаармеец, кулямётчык 3-га батальёна 194-га Чырванасцяжнага Ташкенцкага стралковага палка (162-я стралковая дывізія, 19-ы стралковы корпус, 65-я армія, Цэнтральны фронт). Герой Савецкага Саюза (1944)[1].
М. М. Куюкаў нарадзіўся ў сяле Абашава (сучасны пасёлак Старабашава, Новакузнецкі раён, Кемераўская вобласць Расіі). Па нацянальнасці шорац. Скончыў школу ва ўлусе Мыскі (сучасны горад Мыскі ў Кемераўскай вобласці), курсы трактарыстаў і працаваў у калгасе і лясніцтве. У жніўні 1942 г. прызваны ў Чырвоную Армію. Прайшоў падрыхтоўку пры ваенным вучылішчы ў Омску. З лютага 1943 г. удзельнік баёў на Цэнтральным фронце. Кулямётчык чырвонаармеец М. Куюкаў вызначыўся ў час баявых дзеянняў на подступах да ракі Сож у Гомельскім раёне. 30 верасня 1943 г. у баі за вёску Скіток удзельнічаў адбіцці 3 контратак праціўніка, быў паранены, але не пакінуў поля бою. Калі кулямёт Куюкава быў пашкоджаны, ён вёў агонь з бранябойнага ружжа і аўтамата да апошняга патрона. Загінуў у гэтым баі.
М. М. Куюкаў быў пахаваны на месцы бою. У 1957 годзе перапахаваны ў брацкай магіле ў пасёлку Калініна Гомельскага раёна Гомельскай вобласці.