wd wp Пошук: ⬜

Міхаіл Кліменцьевіч Вінаградаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вінаградаў. Міхаіл Кліменцьевіч Вінаградаў (28 студзеня 1944, в. Навасады, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць — 29 кастрычніка 2020 [1]) — беларускі архітэктар. Двойчы лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь (2004, 2008). Заслужаны архітэктар Рэспублікі Беларусь (2018).

Біяграфія

Марыў стаць ваенным лётчыкам-знішчальнікам, паступаў у Качынскае лётнае вучылішча [ru], але не прайшоў па здароўі[2].

З 1961 года працаваў на Мінскім заводзе аўтаматычных ліній вучнем токара, токарам I і II разрадаў. У 1964 годзе паступіў на дзённае архітэктурнае аддзяленне будаўнічага факультэта Беларускага політэхнічнага інстытута. На старшых курсах пачаў працаваць. З 1967 года працаваў як тэхнік-архітэктар у Ваенпраекце № 92 г. і як інжынер-архітэктар у інстытуце «Белкааппраект». Скончыў БПІ ў 1968 годзе (выкладчыкі архітэктурных дысцыплін: А. П. Воінаў, Н. М. Макляцова, Ю. В. Шпіт)[3].

У час навучання ажаніўся і завёў сына. Пасля заканчэння вучобы узяў накіраванне ў інстытут «Ташдзіпрагар» у Ташкенце (архітэктар, старшы архітэктар, кіраўнік групы), разумеючы, што ў горадзе, разбураным катастрафічным землетрасеннем(руск.) бел. 1966 года, будзе шмат цікавай працы. Акрамя таго маладым спецыялістам абяцалі асобную кватэру, а ў Мінску з жыллём былі вялікія цяжкасці[2].

Аднаўляць разбураны Ташкент з'ехаліся суперадмыслоўцы з Масквы, Ленінграда, з сібірскіх гарадоў. Узровень праектавання быў найвышэйшы. Я вельмі задаволены, што апынуўся ў гэты момант там. Гэта быў цудоўны старт.

У 1972 годзе вярнуўся ў Беларусь, працаваў у інстытуце «Белдзяржпраект» (старшы архітэктар, кіраўнік групы, галоўны архітэктар праектаў). З 1979 года начальнік аддзела ўзгаднення праектаў і горадабудаўнічага савета Галоўнага архітэктурна-планіровачнага ўпраўлення Мінгарвыканкама; З 1981 года зноў галоўны архітэктар праектаў у інстытуце «Белдзяржпраект»; з 1986 года галоўны архітэктар праектаў у інстытуце «Мінскпраект»; з 1998 года дырэктар праектнага прыватнага ўнітарнага прадпрыемства «Творчая майстэрня архітэктара Вінаградава М. К.» (вул. Старажоўская, 8-74/а)[3].

Член Беларускага саюза архітэктараў з 1974 года[3]. Пражываў у Мінску.

Творчасць

Узнагароды і прэміі

Двойчы лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (2004, у аўтарскім калектыве) — за архітэктурны праект галоўнага корпуса чыгуначнага вакзала ў г. Мінску, здадзенага ў эксплуатацыю ў 2003 годзе і праект будынка Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі (2009) у г. Мінску. Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» за праект будынка Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі. Заслужаны архітэктар Рэспублікі Беларусь (2018)[3]. Узнагароджаны бронзавым медалём ВДНГ БССР, дыпломам СА СССР[4].

Сям’я

Брат архітэктара Івана Кліменцьевіча Вінаградава. У шлюбе з Валянцінай Сцяпанаўнай мае сына Яраслава, таксама архітэктара[2].

Зноскі

↑ minsknews.by Архівавана 1 лістапада 2020.
1 2 3 ВСЕ ИЛИ НИЧЕГО — ФИЛОСОФИЯ ЛИДЕРА МИХАИЛА ВИНОГРАДОВА
1 2 3 4 5 6 7 Виноградов Михаил Климентьевич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
1 2 3 Виноградов Михаил Климентьевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

Літаратура

Виноградов Михаил Климентьевич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
Виноградов Михаил Климентьевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

Спасылкі

Вінаградаў Міхаіл Кліменцьевіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»