У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кавальчук.
Мікала́й Прако́павіч Кавальчу́к (26 лістапада 1896 в. Блонь, у Пухавіцкім раёне, Мінская вобласць — 25 ліпеня 1960 (1968) Масква) — беларускі ваенны, генерал-маёр (18 траўня 1943), кандыдат ваенных навук (22 верасня 1955), дацэнт (18 кастрычніка 1958).
Беларус, у РСЧА з траўня 1918 г. Скончыў артылерыйныя курсы ўдасканалення старшага камсаставу ў г. Дзіцячае села (1926).
Скончыў Ваенную акадэмію імя Фрунзе (1933) і Генштаба (1940). З 15 ліпеня 1941 памочнік начальніка па навучальнай частцы Томскай артылерыйнай вучэльні.
Удзельнік Другой сусветнай вайны.
1946 г. пераведзены на выкладчыцкую пасаду Вышэйшай ваеннай акадэміі імя К. Е. Варашылава.
Узнагароджаны ордэнамі Леніна, Чырвонага сцяга (тройчы), Суворава 2 ступені, Аляксандра Неўскага, Ордэнам Кутузава 2 ступені, медалямі[1].