У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Хмялёў.
Мікалай Паўлавіч Хмялёў (28 ліпеня [10 жніўня] 1901, Сормава — 1 лістапада 1945, Масква) — савецкі акцёр, тэатральны рэжысёр, педагог. Народны артыст СССР (1937). Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій першай ступені (1941, 1942, 1946 — пасмяротна).
Нарадзіўся ў пасёлку Сормава (цяпер раён Ніжняга Ноўгарада). Вучыўся ў прыватным рэальным вучылішчы Н. Н. Субоцінай ў Сормава, а пасля яго закрыцця — у 2-й гімназіі Ніжняга Ноўгарада ў Канавіне.
Пасля пераезду сям’і ў Маскву, з 1916 года вучыўся ў 6-й Маскоўскай гімназіі, з 1919 — адначасова на гісторыка-філалагічным факультэце Маскоўскага ўніверсітэта і ў 2-й Студыі МХТ. У 1924 годзе Студыя ў поўным складзе ўлілася ў трупу Маскоўскага Мастацкага тэатра (МХАТ).
Мікалай Хмялёў стаў адным з самых яскравых прадстаўнікоў так званага «другога пакалення» артыстаў МХАТа; сярод лепшых яго роляў — цар Фёдар у трагедыі А. К. Талстога «Цар Фёдар Іаанавіч», Карэнін ў «Ганне Карэнінай» Л. М. Талстога, Тузенбах ў «Трох сёстрах» А. П. Чэхава.
Вёў рэжысёрскую і педагагічную працу. У 1932 годзе стварыў тэатр-студыю, уліўшыся ў 1937 годзе ў Маскоўскі драматычны тэатр імя М. М. Ярмолавай, мастацкім кіраўніком якога ён быў у 1937—1945 гадах.
У 1943—1945 гадах — мастацкі кіраўнік МХАТа.