У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Багараз. Мікалай Аляксеевіч Багараз (13 лютага 1874, Таганрог — 15 ліпеня 1952, Масква) — вядомы рускі хірург, прафесар, заслужаны дзеяч навукі РСФСР, лаўрэат Сталінскай прэміі 1 ступені. Рускі піянер фалапластыкі і імплантацыйнай хірургіі палавога члена[3].
Нарадзіўся 13 лютага (1 лютага) 1874 у Таганрогу[4].
Да хрышчэння — Генрых Максімавіч Багараз. Два гады вучыўся ў Таганрогскай гімназіі, затым — пяць гадоў у Другой Тыфліскай гімназіі, якую скончыў у 1892 годзе з залатым медалём. У 1897 годзе скончыў з залатым медалём Пецярбургскую ваенна-медыцынскую акадэмію і атрымаў ступень «лекара з адзнакай».
Быўшы прафесарам Варшаўскага ўніверсітэта, у 1918 годзе разам з факультэцкай кафедрай хірургіі Мікалай Багараз пераехаў у Растоў[5].
У верасні 1920 года, у Растове-на-Доне, спяшаючыся са сваёй клінікі ў чырвонаармейскі шпіталь, М. А. Багараз сарваўся з падножкі трамвая і патрапіў пад яго колы[6]. Страціўшы абедзве нагі, М. А. Багараз не сканаў ад страты крыві па шчаслівай выпадковасці — побач апынуўся прафесар М. В. Парыйскі, які змог аказаць яму першую дапамогу[6].
З 1943 года працуе загадчыкам кафедрай 2-га Маскоўскага медыцынскага інстытута і адначасова — вядучым хірургам Галоўнага Ваеннага шпіталя імя М. М. Бурдэнка.
Памёр 15 ліпеня 1952 года ў Маскве.