У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрыдман.
Майкл Хартлі Фрыдман (англ.: Michael Hartley Freedman; нар. 21 красавіка 1951, Лос-Анджэлес, Каліфорнія) — матэматык з даследчай групы ў Каліфарнійскім універсітэце ў Санта-Барбары. У 1986 годзе быў удастоены Філдсаўскай прэміі за яго працу над абагульненай гіпотэзай Пуанкарэ. Фрыдман і Рабіён Кірбі паказалі, што гіпотэза справядлівая для n = 4.
Фрыдман нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і ў Лос-Анджэлесе, унук пісьменніка Давіда Фрыдмана. У 1968 годзе ён паступіў у Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі, а затым працягнуў вучобу ў Прынстанскім універсітэце, дзе ў 1973 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі за сваю дысертацыю Codimension-Two Surgery, напісаную пад кіраўніцтвам Уільяма Браўдэра. Пасля заканчэння ўніверсітэта Фрыдман быў прызначаны выкладчыкам кафедры матэматыкі ў Каліфарнійскім універсітэце ў Берклі. Ён займаў гэтую пасаду да 1975 года, калі стаў членам Інстытута перспектыўных даследаванняў (IAS) у Прынстане. У 1976 годзе ён быў прызначаны асістэнт-прафесарам на кафедры матэматыкі Каліфарнійскім універсітэце ў Сан-Дыега (UCSD).
Фрыдман атрымаў мноства іншых узнагарод і ганаровых званняў, уключаючы Стыпендыю Слоана, Стыпендыю Гугенхайма, Стыпендыю Мак-Артура і Нацыянальны навуковы медаль ЗША. Абраны членам Нацыянальнай акадэміі навук ЗША, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук і Амерыканскага матэматычнага таварыства.
У цяперашні час ён працуе ў Каліфарнійскім універсітэце ў Санта-Барбары, дзе яго каманда прымае ўдзел у распрацоўцы тапалагічнага квантавага камп’ютара.