.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вайніловіч. Людвік Казімір Вайніловіч (пам. каля 1670 г.) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага.
Належаў да каталіцкага сярэднезаможнага шляхецкага роду Вайніловічаў герба «Сыракомля». Нарадзіўся ў сям’і Мельхіёра Вайніловіча.
Быў падчашым мсціслаўскім (1655), стольнікам мазырскім (1659). Быў звязаны з нясвіжскай лініяй князёў Радзівілаў, бо ў 1669 г. князь Міхал Казімір Радзівіл, падканцлер вялікі літоўскі, высылаў яго з даручэннем прыняць кіраванне Слуцкім княствам пасля смерці князя Багуслава Радзівіла.
2 сакавіка 1666 падпісаў з братам Адамам дзельчы ліст, паводле якога выракся правоў на Гейшэвічы на карысць брата, але захаваў правы на Клюкавічы. Ад Ганны атрымаў у пасаг маёнткі Савічы і Пузаў, таму і з’яўляецца пачынальнікам ўласна савіцкай лініі. За заслугі атрымаў ад караля Яна Казіміра прывілей на дазвол браць маставое ў дзедзічным маёнтку Пузаў (19.07.1668 г.).
З 1647 года ў шлюбе з Ганнай з Тэльшаўскіх, дачкой Крыштафа Тэльшаўскага, стольніка наваградскага, і Зоф’і Касакоўскай. Пасля смерці мужа Зоф’я Касакоўская завяшчала Савічы і Пузава (відавочна, частку належную маці) дачцэ, бо астатні маёнтак Пузаў адыйшоў Ганне трохі пазней — па тэстаменту яе брата Яна Касакоўскага, які быў складзены 30.04.1681 г. Дзеці:
Сыны, відавочна, валодалі спадчыннай часткай маёнтка Гейшэвічы.
У другім шлюбе Ганна была за Стэфанам Трыпольскім, у трэцім — за Марцыянам Рэйтанам. Ганна з Тэльшаўскіх пакінула тэстамент датаваны 1694 г., згодна з якім падзяліла спадчыну паміж унукамі Францішкам Казімірам і Антоніем.