Луі́-Фердына́нд Селі́н (фр.: Louis-Ferdinand Céline, сапраўднае прозвішча — Дэту́ш, Destouches; 27 мая 1894 — 1 ліпеня 1961) — французскі пісьменнік, урач па адукацыі. Сусветна вядомы па рамане «Падарожжа на край ночы».
Раманы «Падарожжа на край ночы» (фр.: Voyage au bout de la nuit) і «Смерць у крэдыт» (фр.: Mort à crédit) мелі неверагодны поспех і былі адразу ж перакладзеныя практычна на ўсе мовы свету. Аднак далейшы лёс пісьменніка склаўся трагічна. Апублікаваныя на рубяжы 1930—40 гг. памфлеты «Bagatelles pour un massacre», «L’Ecole des cadavres» і «Les Beaux Draps» замацавалі за Селінам рэпутацыю расіста і мізантропа. Пад канец Другой сусветнай вайны абвінавачаны ў супрацоўніцтве з акупацыйнай уладай пісьменнік быў вымушаны бегчы спачатку на поўдзень Германіі, а пасля ў Данію, дзе яго арыштавалі, перададі ў суд і зняволілі ў турму, знаходжанне ў якой пазней замянілі на высылку. У 1951 годзе пакінуты сябрамі і забыты на радзіме Селін па амністыі вярнуўся ў Францыю, дзе пасяліўся ў парыжскім прадмесці Медоне і фактычна да канца жыцця працаваў урачом для бедных.
Новы гучны літаратурны поспех прыходзіць да Селіна ўжо перад смерцю, пасля з’яўлення першых двух тамоў аўтабіяграфічнай трылогіі «З замка ў замак» (фр.: D’un château l’autre, 1957) і «Поўнач» (фр.: Nord). Завяршальны раман трылогіі «Рыгадон» (фр.: Rigodon) бачыць свет толькі ў 1969 годзе, праз восем гадоў пасля смерці пісьменніка.
На беларускую мову не перакладаўся.