Леў Рыгоравіч Гранаў (руск.: Гранов Лев Григорьевич; 18 снежня 1906, г. Ігумен, Мінская губерня — 1997, Масква) — савецкі хірург. Доктар медыцынскіх навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Башкартастан.
Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт (Мінск, 1928). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1959—1966 загадчык кафедры шпітальнай хірургіі Башкірскага Дзяржаўнага медыцынскага інстытута(руск.) бел.. На працягу двух гадоў з’яўляўся старшынёй праўлення навукова-практычнага таварыства хірургаў БАССР. Пад кіраўніцтвам Гранава ў 1961 у Рэспубліканскай Клінічнай Бальніцы (Уфа) адкрыта першае ў рэспублікі аддзяленне грудной хірургіі.
Навуковая дзейнасць прысвечана праблемам ваенна-палявой і агульнай хірургіі, у тым ліку вывучэнню працэсу гаення ран ва ўмовах высакагор’я. Распрацаваны і ўкаранёны ў лячэбную практыку метады дыягностыкі пашкоджанняў чэрапа. Аўтар больш за 50 навуковых прац.