wd wp Пошук: ⬜

Леў Ісаакавіч Мільчын

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мільчын. Леў Ісаакавіч Мільчын (18 жніўня 1920, Мінск — 28 чэрвеня 1987) — савецкі рэжысёр і мастак анімацыйнага кіно, педагог. Заслужаны мастак РСФСР (1979).

Біяграфія[2]

Нарадзіўся ў сям’і мастака Ісаака Іосіфавіча Мільчына. Скончыў Мінскую мастацкую школу [3] і мастацкі факультэт УДІКа. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны быў у апалчэнні, пасля — на ЦАКСе (Алма-Ата) мастаком некалькіх гульнявых кінакарцін. Пасля заканчэння вайны працаваў на студыі «Саюзмультфільм» мастаком-пастаноўшчыкам маляваных і лялечных фільмаў (з такімі рэжысёрамі, як І. П. Іванова-Вано, М. М. Цеханоўскі, З. С. Брумберг, В. С. Брумберг, У. І. Палкоўнікаў, А. Г. Снежка-Блоцкая, А. Г. Каранович). У перыяд 1957-62 гадоў працаваў на кінастудыі «Масфільм», а з 1962 года — на «Саюзмультфільме», у якасці рэжысёра і мастака-пастаноўшчыка. Выкладаў ва УДІКу. Працаваў у кніжнай графіцы. Член АСІФА.

Пахаваны ў Маскве, на Міцінскіх могілках (уч. 126)[4].

Сям’я

Жонка — Тамара Палетыка (1922—2011), мастак анімацыйнага кіно.

Фільмаграфія

Мастак-пастаноўшчык

1947 — Канёк-Гарбунок
1948 — Цвецік-Сяміцвецік
1949 — Гусі-лебедзі
1951 — Казка пра мёртвую царэўну і сем волатаў
1954 — Царэўна-Жаба
1955 — Зачараваны хлопчык
1956 — Палка-выручалка
1957 — Выкананне жаданняў
1962 — Мой малодшы брат
1967 — Прыгоды барона Мюнхаўзена
1968 — Камедыянт
1970 — Адважны Робін Гуд

Рэжысёр

1963 — Светлячок № 3
1963 — Свіння-скарбонка
1964 — Можна і нельга
1965 — Дабрыдзень, атам!
1966 — Жу-жу-жу
1966 — Сёння дзень нараджэння
1967 — Будзільнік
1968 — Светлячок № 8
1969 — Бабулін парасонік
1970 — Апавяданні старога марака. Незвычайнае падарожжа.
1971 — Апавяданні старога марака. Незаселены востраў.
1972 — Апавяданні старога марака. Антарктыда.
1976 — Стойкі алавяны салдацік
1977 — Як Маша пасварылася з падушкай
1978 — Маша больш не гультайка
1979 — Маша і чароўнае варэнне
1984 — Казка пра цара Салтане
1985 — Агурочны конік
1986 — Певень і баярын

Гл. таксама

Мультфільмы Льва Мільчына

Художник-иллюстратор

Осецкая, Агнешка. Здравствуй, Евгений! / Перевод с польского Приходько, Владимир Александрович|В. Приходько. Рисунки Л. Мильчина. М.: Детская литература “Дзіцячая літаратура, выдавецтва)”), 1972. — 94 с.

Літаратура

Сергей Капков. Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — 816 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4. . з.437-438.
Сергей Капков: Интервью — Тамара Полетика: «Перед каждым фильмом я трусила» — «Газета», 30 августа 2004

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
↑ Аниматор.ру: Мильчин Лев Исаакович
↑ «Вокруг него всегда были красивые женщины» — Культура — GZT.RU
↑ Митинское кладбище: Мильчин Лев Исаакович (фото могилы)

Спасылкі

Леў Ісаакавіч Мільчын на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
Леў Мільчын — Энцыклапедыя айчыннага кіно пад рэд. Л. Аркус(недаступная спасылка)