Леанід Рыгоравіч Івашоў (руск.: Леонид Григорьевич Ивашов; нар. 31 жніўня 1943) – расійскі ваенны, грамадскі і палітычны дзеяч. Адзін з вядучых экспертаў у пытаннях геапалітыкі[3].
Нарадзіўся ў горадзе Фрунзэ (цяпер Бішкек), Ошская вобласць, Кіргізская ССР.
У 1964 годзе скончыў Ташкенцкае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча, у 1974 годзе — Ваенную акадэмію ім. М. В. Фрунзэ. З 1976 года служыў у цэнтральным апараце Міністэрства абароны СССР, быў памочнікам міністра абароны маршала Д. Ф. Усцінава. З 1987 года — начальнік упраўлення справамі Міністэрства абароны. У 1992—1996 гадах — сакратар Савета міністраў абароны дзяржаў СНД; са жніўня 1999 года — начальнік штаба па каардынацыі ваеннага супрацоўніцтва дзяржаў-удзельніц СНД. У 1996—2001 гадах — начальнік Галоўнага ўпраўлення міжнароднага ваеннага супрацоўніцтва Міністэрства абароны РФ.
Пасля заканчэння ваеннай службы сышоў у навуку і грамадска-палітычную дзейнасць. Яшчэ ў 1998 голу стаў прэзідэнтам Акадэміі геапалітычных праблем. Атрымаў ступень доктара гістарычных навук і прафесара кафедры міжнароднай журналістыкі МДІМА. У 2002 годзе заснаваў і ўзначаліў Ваенна-дзяржаўны саюз Расіі. Член вышэйшага афіцэрскага савета Расіі. У лістападзе 2006 года абраны старшынёй манархічнай арганізацыі «Саюз рускага народа».
З’яўляецца паслядоўным праціўнікам пашырэння НАТА на ўсход. У артыкулах і выступах паслядоўна папярэджвае аб небяспеках, якія, на яго думку, пагражаюць Расіі.