Запыт «Мантэвердзі» перанакіроўваецца сюды; гл. таксама іншыя значэнні. Клаўдзіа Мантэвердзі, старое напісанне Клаўдзіо Мантэвердзі[7] — (італ.: Claudio Monteverdi), вялікі італьянскі кампазітар Клаўдзіо Монтэвердзі, н. у м. Крэмона, у маі 1567, пам. 29 лістапада 1643, быў адной з выдатных асоб у развіцці і ўдасканальванні ранняй музыкі барока. Ён мог працаваць з рознымі інструментамі, як клвішнымі, так і струннымі.
Калі ў яго ішлі дваццатыя гады, ён пераехаў у м. Мантуя і ў 1601 годзе стаў музычным дырэктарам князя Вінчэнца Ганзага. Неўзабаве ён пачаў будаваць сваю бліскучую рэпутацыю ў кожным тыпе музыкі, якой ён надзяляў сваю ўвагу — драматычны мадрыгал, аркестровай музыцы, балетнай музыцы, дыялогі, гукі і скерцо музікалі, інтэрмедыі для гракоў, музыцы для турніраў, таксама касцёльныя кампазіцыі якія ўлучаюць музыку для Імшы.
Калі Монтэвердзі стаў музычным дырэктарам Св. Марка ў Венецыі ў 1613, яго імя і публікацыі былі ўжо вядомымі ў Еўропе. Музыкі прыязджалі з Англіі, Германіі і Скандынавіі для таго каб у яго вучыцца. Выдаўцы паўночных гарадоў, якія супернічалі з венецыянскімі, выдавалі ўсё новыя выданні яго твораў. Ён нёс на сабе мноства абавязкаў у Св. Марка Венецыі на працягу 30 год, і ў дадатак ён займаўся сваім хорам, займаў пасаду дзяржаўнага кампазітара, які ствараў музыку для асобных дзяржаўных святаў, але не гледзячы на тое, ён захоўваў інтарэс для свецкай і драматычнай музыцы. Фаміліі патрыцыяў даручалі яму выконваць імпрэзы ў сваіх вялікіх палацах; касцёлы, брацтвы, і рэлігійныя дамы прасілі яго дапамогі як у кампазітара і дырэктара для сваіх штогадовых урачыстасцей. Незалежна ад выпадка — ці то заказ дожа, ці міністраў, ці то творы ў гонар князя Фларэнцыі, шлюб, каранацыя, дзяржаўны візіт, Монтэвердзі заўсёды ствараў музыку, як невялічкія камерныя працы, так і вялікія творы для некалькіх аркестраў.
Апошнія гады Мантэвердзі ў Венецыі сведчаць аб працягу поспехаў у вобласці оперы, якая зараз пераўтвараецца з мастацтва, якое знаходзіцца пад прыватным патранажам у вялікія публічныя імпрэзы. Паколькі ён распрацоўваў складаныя і жываісныя сцэнічныя эфекты, ладанасць якіх узрастала, оперныя аркестры скарачаюцца ў сваёй колькасці і ў колькасці інструментаў. Такія змены стваралі некаторыя праблемы для кампазітараў, бо пагражалі моцы іх музычных твораў.
Шэдэўры Монтэвердзі займаюць выбітное месца ў міжнародным наборы ранняй музыкі.