Картарпурскі калідор — трансгранічны калідор паміж Пакістанам і Індыяй, які злучае святыні сікхаў Дэра Баба Нанак Сахіб (размешчана ў Пенджабе, Індыя) і Гурдвара Дарбар Сахіб (у Пенджабе, Пакістан). Калідор прызначаны для паломнікаў з Індыі, якія жадаюць наведаць гурдвару ў пакістанскім Картарпуры, размешчаную за 4,7 км (2,9 міль) ад мяжы паміж Пакістанам і Індыяй, без афармлення візы[1].
Ідэя Картарпурскага калідора была ўпершыню прапанавана ў пачатку 1999 года прэм’ер-міністрамі Індыі і Пакістана Аталам Біхары Ваджпаі і Навазам Шарыфам адпаведна ў рамках дыпламатыі Дэлі-Лахор-Бус[2][3].
26 лістапада 2018 года быў закладзены першы камень з індыйскага боку, а праз два дні, 28 лістапада, першы камень з пакістанскага боку быў закладзены прэм’ер-міністрам Пакістана Імранам Ханам. Калідор быў завершаны да 550-годдзя з дня нараджэння Гуру Нанака Дэва 12 лістапада 2019 года[4].
Прэм’ер-міністр Пакістана Імра Хан заявіў: «Пакістан лічыць, што шлях да росквіту рэгіёна і светлай будучыні нашага будучага пакалення заключаецца ў міры», дадаўшы, што «Пакістан не толькі адкрывае мяжу, але і свае сэрцы для сікхскай абшчыны»[5][6]. Прэм’ер-міністр Індыі Нарэндра Модзі параўнаў з’яўленне Картарпурскага калідора з падзеннем Берлінскай сцяны, заявіўшы, што праект можа дапамагчы аслабіць напружанасць у адносінах паміж дзвюма краінамі[7][8].
Раней паломнікі з Індыі павінны былі садзіцца на аўтобус да Лахора, каб дабрацца да Картарпура, што складае 125 км шляху, хоць людзі на індыйскім баку мяжы маглі фізічна бачыць Гурдвару Дарбар Сахіб Картарпур на пакістанскім баку. Для індыйскага боку была таксама пабудавана ўзнёслая платформа, дзе людзі выкарыстоўваюць бінокль, каб атрымаць добры агляд[9][10][11].