Кароткае XX стагоддзе — гістарычны перыяд, які доўжыўся, па думку папулярызатара гэтага тэрміна (упершыню прапанаванага венгерскім навукоўцам І. Берандам(англ.) бел.) — брытанскага гісторыка-марксіста(руск.) бел. Эрыка Хобсбаўма(руск.) бел., — з 1914 па 1991 гады. Пачаткам гэтага перыяду з’яўляецца Першая сусветная вайна, у выніку якой былі ліквідаваныя Германская, Расійская, Аўстра-Венгерская і Асманская імперыі, а канцом — распад СССР і ўсходняга блока.
Гэта быў час наступлення татальнай вайны, рэвалюцыі ў Расіі, Вялікай дэпрэсіі, заняпаду лібералізму і прыходу дыктатур, аб’яднання антыфашысцкіх сіл ў Другой сусветнай вайне, дэкаланізацыі і канца імперый, «залатой эпохі» пасляваеннага ўздыму і наступных перыяд эканамічных крызісаў, развіццё краін трэцяга свету, узнікненне і распад сацыялістычнай сістэмы[1].
Таксама Хобсбаўм стварыў паняцце «Доўгага XIX стагоддзя» (1789—1914).