Карнеліс Янсенс ван Кёлен (нідэрл.: Cornelis Janssens van Ceulen, 14 кастрычніка 1593, Лондан — 5 жніўня 1661, Утрэхт) — нідэрландскі жывапісец. Часта ўжываецца англізаваная форма імя — «Карнеліус Джонсан».
Нарадзіўся ў 1593 годзе ў Лондане і працаваў там з 1618 года да таго часу, калі ўспыхнула ў Англіі міжусобная вайна прымусіла яго перасяліцца ў Галандыю. У 1642 годзе жыў у Мідэлбургу, у 1646—1662 гг. у Амстэрдаме і, нарэшце, ва Утрэхце. Утварыўшыся пад уплывам Антоніса ван Дэйка, ён пісаў выключна партрэты, у якіх клапаціўся аб элегантнай пастаноўцы фігур, выдатна маляваў касцюмы і дасягаў у тварах вялікага знешняга падабенства.
Шмат твораў гэтага мастака знаходзяцца ў Англіі, у замках тамтэйшых арыстакратычных прозвішчаў; яны сустракаюцца і на кантыненце, у грамадскіх музеях і ў прыватных калекцыях. Найважнейшыя паміж імі — шматфігурны партрэт членаў гаагскага гарадскога ўпраўлення (1647; у Гаагскім музеі), «Афіцэры мідэльбургскага таварыства стралкоў» (1650; у доме гэтага таварыства), «Англійскі кароль Карл I з яго світаю ў Грын-парку» (у Букінгемскім палацы), у Лондане), партрэты: бургамістра Грэвінка (1646; у Амстэрдамскім музеі); маладой жанчыны (1650; ва Утрэхцкім музеі), мужчыны з пальчаткамі ў руцэ і дамы з веерам (1651; у Дрэздэнскай галерэі) і некаторыя іншыя. Эрмітаж тры творы Янсенса ван Кёлена — двума мужчынскімі партрэтамі (№ 780 і 1795) і партрэтам маладой дамы (№ 641).