wd wp Пошук: ⬜

Канстанцін Лявонавіч Аганесян

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аганесян. Канстанцін Лявонавіч Аганесян (арм.: Կոստանդին Լևոնի Հովհաննիսյան; 19 снежня 1911, Тыфліс — 4 чэрвеня 1984, Ерэван [1]) — армянскі савецкі архітэктар і археолаг. Доктар архітэктуры (1967), Заслужаны дзеяч мастацтваў Армянскай ССР (1961)[1]. Ён быў кіраўніком археалагічнай экспедыцыі, якая займалася раскопамі старажытнага Урарцкага горада Эрэбуні (размешчанага на ўзгорку Арын-Берд, ці «крывавая крэпасць», у Ерэване)[2].

Біяграфія

Канстанцін Аганесян нарадзіўся 19 снежня 1911 года ў Тыфлісе (цяпер Тбілісі) у сям’і медыка Лявона Аганесяна (1885—1970). Скончыў Ерэванскі Політэхнічны інстытут у 1932 годзе і адразу ж пачаў працаваць пад кіраўніцтвам армянскіх архітэктараў Аляксандра Таманяна і Мікалая Буніяцяна (у 1933—1934 і 1934—1941 гадах адпаведна)[3]. У якасці архітэктара Аганесян спраектаваў мноства савецкіх шматкватэрных дамоў і сацыяльных аб’ектаў, якія былі пабудаваны ў Ерэване і наваколлі[3]. Браў удзел у Вялікай Айчыннай вайне [4].

У 1950 годзе ён быў прызначаны кіраўніком прац археалагічнай каманды, што займалася раскопамі старажытнай Урарцкай крэпасці Эрэбуні, размешчанай да паўднёвага ўсходу ад сучаснага Ерэвана. Менавіта Аганесян першым вызначыў узгорак Арын-Берд як месцазнаходжанне Эрэбуні, засноўваючыся на надпісах знойдзеных у наваколлі горада[5]. Аганесян скарыстаў тое, што засталося ад Эрэбуні, у якасці глебы для рэканструкцыі крэпасці і аднаўлення яе выгляду на момант пабудовы ў 782 годзе да н.э.[6].

Раскопы Эрэбуні працягвалася некалькі дзесяцігоддзяў, і Аганесян заставаўся іх кіраўніком да 1969 года. Аганесян узначальваў Упраўленне па ахове і рэстаўрацыі помнікаў архітэктуры Дзяржбуда Армянскай ССР 1953 па 1979 год[1]. Ён быў таксама прафесарам у сваёй Альма-матэр, выкладаючы ў Ерэванскім політэхнічным інстытуце з 1955 па 1971 год[3].

Асноўныя пабудовы

Жылы дом Хімкамбіната ў Кіравакане[4].
Жылы дом МУС па пр. Баграмяна ў Ерэване[4].
Упраўленне міліцыі (цяпер МУС РА) у Ерэване[4].
Пажарнае дэпо ў Ерэване[4].

Сачыненні

Էրեբունի, Ե․, 1968;
Էրեբունիի որմնանկարները, Ե․, 1973;
Ճարտարապետական հուշարձանների վերանորոգումը Սովետական Հայաստանում, Ե․, 1978;
Зодчий Трдат, Е․, 1951;
Архитектура Тейшебаини, Е․, 1955 /Археологические раскопки в Армении, № 6, Кармир Блур IV/;
Архитектура Эребуни, Е․, 1961 /Археологические раскопки в Армении, № 9, Арин Берд I/;
Эребуни /соавтор/, М․, 1979;
Крепость Эребуни, Е․, 1980.

Узнагароды

Заслужаны дзеяч мастацтваў Армянскай ССР (1961).
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета Армянскай ССР (1957).

Зноскі

1 2 3 ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ Կոստանդին Լևոնի // Армянская краткая энциклопедия
↑ Chahin, Mack (2001). The Kingdom of Armenia: A History. London: RoutledgeCurzon. pp. 113–114. ISBN 0-7007-1452-9.
1 2 3 (арм.) Anon. «Հովհաննիսյան, Կոստանդին». Армянская советская энциклопедия. том VI, 1980, c. 570.
1 2 3 4 5 Оганесян Константин Левонович(нявызн.) (недаступная спасылка). Союз архитекторов Армении. Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2017. Праверана 28 сакавіка 2017.
↑ Chahin. Kingdom of Armenia, p. 79.
↑ Guzsik, Tamás. Selected passages from the history of the Armenian Architecture I. — Prehistoric Era, Antiquity Архівавана 19 ліпеня 2011.. Periodica Polytechnica , p. 43. October 11, 2006. Retrieved July 24, 2008.