wd wp Пошук: ⬜

Зоя Васільеўна Асмалоўская

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Асмалоўская. Зоя Васільеўна Асмалоўская (1 сакавіка 1928, Орша, цяпер Віцебская вобласць, Беларусь — 30 красавіка 2012) — савецкая і беларуская актрыса тэатра і кіно. Заслужаная артыстка БССР (1982).

Біяграфія

Нарадзілася 1 сакавіка 1928 года ў Оршы. У школе Зоя выконвала ролі ў драматычным гуртку, але да таго часу, як Асмалоўская паступіла ў інстытут, яна хацела ў будучым быць настаўнікам рускай мовы і літаратуры.

У 1952 годзе скончыла Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут.

Амаль усё жыццё Зоі Асмалоўскай непасрэдна мае сувязь з Мінскам, калі не лічыць час эвакуацыі падчас Вялікай Айчыннай вайны і двух гадоў яе жыцця пасля заканчэння інстытута. Гэтыя два гады Асмалоўская працавала ў Гродзенскім абласным драматычным тэатры; там яна пазнаёмілася са сваім будучым мужам Юрыем Сідаравым.

Дачка — Алена Сідарава — актрыса Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы.

Таксама Зоя Васільеўна ўдзельнічала ў тэле- і радыёпастаноўках.

З 14 верасня 1954 года працавала ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры ім. М. Горкага.

Пайшла з жыцця 30 красавіка 2012 года ў Мінску.

Творчасць

Ад сваіх педагогаў Дз. Арлова і Б. Мардвінава ўспрыняла ўрокі арганічнага жыцця ў вобразе, натуральнага ўнутранага пераўвасаблення ў псіхалагічны свет персанажа, што і характарызуе створаныя ёю ролі. Актрыса востра адчувала характарную адметнасць і эмацыянальны стан душы сваіх гераінь.

Ролі ў тэатры

«Порт-Артур» І. Ф. Папова і А. М. Сцяпанава — Вара
«Гады падарожжаў» А. М. Арбузава — Ніна
«Мяшчане» М. Горкага — настаўніца Цвятаева
«Каменнае гняздо» Х. Вуаліёкі — Марта
«Барабаншчыца» А. Д. Салынскага — Марта Шродэр
«І адзін у полі воін» Ю. Дольд-Міхайліка — Лора
«Іркуцкая гісторыя» А. М. Арбузава — Ларыса
«Улада цемры» Л. Н. Талстога — Акуліна
«Акіян» А. Штэйна — госця
«Праводзіны белых начэй» В. Ф. Панова — жонка брата
«Пад адным небам» А. Маўзона — Людміла
«У дзень вяселля» В. С. Розава — Нюра
«Іван ды Мар’я» В. А. Гольдфельда — зямелька-Матушка
«Вяселле на ўсю Еўропу» А. Арканава, Г. Горына — буфетчыца
«Снежная каралева» Е. Л. Шварца — бабуля

Фільмаграфія

1970 — Крушэнне імперыі
1972 — Вось і лета прайшло… — цырульнік
1973 — Хлеб пахне порахам
1974 — Апошняе лета дзяцінства — жонка інжынера Зіміна
1974 — Сяргееў шукае Сяргеева — Галіна Паўлаўна, суседка
1975 — Надзейны чалавек (2 серыя)
1978 — Абочына — жонка Валовіча

Зноскі

1 2 Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 21 ліпеня 2016.

Літаратура

Асмалоўская Зоя Васілеўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 2: Аршыца — Беларусцы. — С. 37. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2), ISBN 985-11-0035-8.
Асмалоўская Зоя Васілеўна // Культура Беларусі: энцыклапедыя: у 6 т. / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мінск: БелЭн імя П. Броўкі, 2010. — Т. 1: А-Б. — С. 291.
Асмалоўская Зоя Васілеўна // Памяць: Орша. Аршанскі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі: у 2 кн. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]; склад. Т. Г. Ігнацьева [і інш.]; мастак Э. Э. Жакевіч. — Мінск: БелЭн, 2000. — Кн. 2. — С. 418.
Бур’ян, Б. І. Асмалоўская Зоя Васілеўна / Б. І. Бур’ян // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя: у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2002. — Т. 1: А-К. — С. 62.

Спасылкі

Зоя Осмоловская Архівавана 17 студзеня 2018. на сайте Belactors
Асмалоўская Зоя Васільеўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»