Залман Ісаакавіч Мірынгоф (нар. 1903 (па іншых звестках 1905), Віцебск — 1942, Мінск) — беларускі жывапісец.
Скончыў Віцебскі мастацка-практычны інстытут, які потым быў рэарганізаваны ў мастацкі тэхнікум, Акадэмію мастацтваў у Ленінградзе. Вучыўся ў В. Волкава, М. Эндэ, Ф. Фогта, А. Асмёркіна, К. Пятрова-Водкіна. Член Беларускага саюза мастакоў з 1940 года.
Працаваў у станковым жывапісе, пісаў партрэты і пейзажы. 3 канца 1937 года Залман Мірынгоф жыў у Менску. Да гэтага часу ён ужо быў вядомым мастаком у Беларусі. Яго працы выстаўляліся на восеньскай выстаўцы мастакоў БССР (1936), выстаўцы «БССР за 20 гадоў» (1937). Жывапісныя работы З. І. Мірынгофа былі заўважаны і калегамі, і крытыкамі. Залман Ісаакавіч Мірынгоф прымаў удзел ва Усебеларускай выстаўцы выяўленчага мастацтва (1940), дзе экспанавалася яго карціна «Салдаты Заходняга фронту ў М. В. Фрунзэ».
Перад самым пачаткам Вялікай Айчыннай вайны атрымаў заказ на партрэт І. В. Сталіна, які павінен быў упрыгожыць Цэнтральную плошчу Мінска падчас святкавання гадавіны Кастрычніцкай рэвалюцыі 7 лістапада 1941 года. Мастака не мабілізавалі, а сам ён не рашыўся эвакуіравацца з-за незавершанай карціны. Калі нямецкія войскі занялі Мінск, Залман Ісаакавіч быў у сваёй майстэрні. Мастак трапіў у Мінскае гета, дзе і загінуў у 1942 годзе.