Егішэ́ Чарэ́нц (арм.: Եղիշե Չարենց, сапраўднае імя — Егішэ Абгаравіч Сагаманян; 13 [25] сакавіка 1897, Карс, Расійская імперыя (цяпер у Турцыі) — 27 лістапада 1937, Ерэван) — армянскі паэт, празаік і перакладчык. Класік армянскай літаратуры.
Нарадзіўся ў сям’і дробнага гандляра.
Памёр 27 лістапада 1937 года ў ерэванскай турэмнай лякарні. Месцазнаходжанне магілы паэта дагэтуль дакладна невядомае. Пасмяротна быў рэабілітаваны ў 1950-х гадах.
Першая жонка Арпенік памерла, не пакінуўшы яму дзяцей. У 1930 годзе пазнаёміўся з Ізабелай Маўсесаўнай Нязавай і жаніўся з ёй у наступным годзе. У 1932 і 1935 у шлюбе нарадзілася дзве дачкі: Арпенік (гэта імя першай яго жонкі) і Анаіт[4].
Аўтар сатырычнага рамана «Краіна Наіры», паэм «Дантава Легенда», «Апантаныя натоўпы».
Апроч вершаў, яго пяру прыналежаць пераклады на армянскую мову твораў А. С. Пушкіна, У. У. Маякоўскага, І. В. Гётэ, Э. Верхарна beru, У. Уітмена, М. Горкага, а таксама артыкулы пра вялікіх літаратурных дзеячаў і сучаснікаў: А. Туманяна, А. Ісаакяна, В. Тэр’яна, М. Горкага, пра сучасную яму паэзію.
У 1975 годзе ў Ерэване (праспект Маштоца beru, 17) быў адкрыты дой-музей Егішэ Чарэнца ў кватэры, якую сям’я Чарэнца атрымала ў 1935 годзе.
Яго імем названы горад у Арменіі на р. Раздан — Чарэнцаван (да 1967 года — Лусаван).
У Ерэване яму ўсталяваны помнік, яго імем названы вуліца, школа № 67, Дзяржаўны музей літаратуры і мастацтва Арменіі.
Школа № 12 ім. Егішэ Чарэнца г. Ванадзор.
Партрэт намаляваны на армянскай купюры ў 1000 драм.
Партрэт намаляваны на юбілейнай армянскай манеце ў 100 драм 1997 года[5].
На паштовых марках
Паштовая марка СССР, 1958 год
Поштовая марка Арменіи, 1997 год