Ду́глас Хейг (англ.: Duglas Haig; 19 чэрвеня 1861, Эдынбург — 29 студзеня 1928, Лондан) — англійскі ваенны дзеяч, фельдмаршал (1917), граф і віконт (1919).
Нарадзіўся ў сям’і вытворцаў вядомай маркі віскі. Атрымаў адукацыю ў каледжы ў Брысталі, пасля ў Оксфардзе. Скончыў ваенную акадэмію ў Сандхёрсце.
Ваенную службу распачаў у 7-м яго Каралеўкага вялікасці гусарскім палку ў 1886 годзе ў Індыі. Удзельнік брытанскай выправы 1898 да Судана супраць мадзіхістаў. У 1899—1902 прымаў удзел у Другой англа-бурскай вайне.
У 1903 атрымаў палкоўніка і быў накіравана ў Індыю, на пасаду інспектра кавалерыі і начальніка штабу англа-індускай арміі. У 1906 ў званні генерал-маёра, адкліканы ў Англію. Кіруе падрыхтоўкай і навучаннем войска.
Падчас I сусветнай вайны, камандуючы Першым Брытанскім экспедыцыйным корпусам у Францыі. У снежні 1915 галоўнакамандуючы Брытанскім Экспедыцыйным войскам у Францыі. Удзельнік Бітвы на Соме 1916 і Бітвы пад Пашэндэйлем ў 1917.
Пад час вайны не лічыўся з жыццямі салдат каб дасягнуць пастаўленых мэтаў, з-за гэтага Антанта цярпела вялікія людскія страты.
У 1919 узнагароджаны шляхецкімі тытулямі.