Дзмітрый Фролавіч Тараскоў (20 жніўня 1915, Горліўка, Украіна — 20 студзеня 1981, Чаркасы, Украіна) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Скончыў 7 класаў, а затым школу аўтатэхнікі ў горадзе Данецку. Працаваў на шахце.
У Чырвонай Арміі з 1938 года. Да вайны быў старэйшым механікам-вадзіцелем танка Т-34. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. У 1943 годзе стаў механікам-вадзіцелем самаходнай артылерыйскай ўстаноўкі. Быў двойчы цяжка паранены.
Механік-кіроўца самаходна-артылерыйскай ўстаноўкі (САУ) 1817-га самаходна-артылерыйскага палка (52-я армія, 2-і Украінскі фронт) старшына Дзмітрый Тарасков ў ноч на 17 лістапада 1943 гады ў складзе разліку ўварваўся ў сяло Гэраныміўка Чаркаскага раёна Чаркаскай вобласці Украіны і нанёс ворагу значныя страты ў жывой сіле і тэхніцы. 20 лістапада з дэсантам аўтаматчыкаў разлік самаходкі ў ліку першых у палку дасягнуў чыгуначнай станцыі Чаркасы, а затым і цэнтра горада.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 22 лютага 1944 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» старшыне Тараскову Дзмітрыю Фролавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаль «Залатая Зорка» (№ 8156).
Член КПСС з 1954 года. У 1960 годзе скончыў Тульскі горны тэхнікум.