wd wp Пошук: ⬜

Джозеф Стыгліц

Джозеф Юджын Стыгліц (англ.: Joseph Stiglitz; нар. 9 лютага 1943 года, г. Гэры, штат Індыяна) — амерыканскі эканаміст-неакейнсіянец. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па эканоміцы (2001, з Акерлофам Джорджам і Спенсам Майклам) «за аналіз рынкаў з несіметрычнай інфармацыяй». Вучыўся ў Амхерст-каледжы і Масачусецкім тэхналагічным інстытуце, дзе атрымаў ступень доктара. Прафесар Калумбійскага ўніверсітэта. Замежны член РАН.

Узнагароджаны медалём Дж. Б. Кларка (1979). Лаўрэат прэміі Рэктэнвальда (1998). Старшыня Савета эканамічных кансультантаў пры прэзідэнце ЗША (1995—1997); Шэф-эканаміст Сусветнага банка (1997—2000).

Біяграфія

Нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і Шарлоты і Натаніеля Стыгліца. З 1960 па 1963 вучыўся ў Амхерст-каледжы, дзе быў прэзідэнтам студэнцкага самакіравання. Працягнуў сваю вучобу ў Масачусецкім тэхналагічным інстытуце. У 1965—1966 вучыўся ў Чыкага, дзе займаўся пад кіраўніцтвам Хірафумі Удзавы. Затым ён вярнуўся ў МТІ, дзе атрымаў ступень доктара навук у 1967. У далейшым Стыгліц выкладаў ва ўніверсітэтах Кембрыджа, Еля, Дзюка, Стэнфарда, Оксфарда і Уінстана і цяпер з’яўляецца прафесарам Калумбійскага ўніверсітэта, а таксама з’яўляецца сурэдактарам часопіса The Economists’ Voice («Голас эканамістаў»).

Акрамя сваіх значных даследаванняў у галіне мікра-і макраэканомікі, Стыгліц таксама грае важную ролю ў палітычным і грамадскім жыцці. У 1992 ён перабраўся ў Вашынгтон, каб працаваць у адміністрацыі прэзідэнта Клінтана. У 1993—1995 гадах уваходзіў у склад Эканамічнага савета пры Прэзідэнце ЗША Клінтане. У 1995—1997 займаў пасаду старшыні Савета эканамічных кансультантаў пры прэзідэнце ЗША. У 1997—1999 гадах віцэ-прэзідэнт Сусветнага банка і шэф-эканаміст МБРР.

Зноскі

↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #120068524 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
↑ Joseph E. Stiglitz // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Joseph E. Stiglitz // Munzinger Personen
↑ Becker E. U.N. Study Finds Global Trade Benefits Are Uneven // The New York Times / D. Baquet — Manhattan, NYC: The New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2004. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X Праверана 15 сакавіка 2021.
↑ Two Ways to Find Mediocrity in Food // The New York Times / D. Baquet — Manhattan, NYC: The New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2009. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X Праверана 15 сакавіка 2021.
↑ At Long Last, Environmental Supplement to GDP Takes Shape // The New York Times / D. Baquet — Manhattan, NYC: The New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2009. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X Праверана 15 сакавіка 2021.
↑ https://royalsociety.org/people/joseph-stiglitz-12354/ Праверана 26 верасня 2019.
↑ http://www.nasonline.org/member-directory/members/8900.html Праверана 26 верасня 2019.
↑ http://www.pass.va/content/scienzesociali/en/academicians/ordinary/stiglitz.html Праверана 26 верасня 2019.
↑ https://www.amacad.org/person/joseph-eugene-stiglitz Праверана 26 верасня 2019.
↑ NNDB — 2002.
↑ https://racef.es/es/academicoscorrespondiente-extranjero/his-excellency-dr-joseph-e-stiglitz
↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows Праверана 26 верасня 2019.