Джамаат Ансар ас-Суна (араб. جماعة أنصار السنة; Суполка памочнікаў Суны) — ваяўнічая ісламісцкая групоўка, якая змагалася з ваеннай прысутнасцю ЗША і з новым урадам Іраку. Базавалася ў паўночным і цэнтральным краіны, уключае ў сябе курдскіх баевікоў[2] і арабскіх інтэрнацыяналістаў.
Групоўка была заснаваная ў верасні 2003 года з ліку былых членаў «Ансар аль-Іслам» і бежанцаў. Іх мэтай было выгнанне амерыканскай арміі з Ірака.
Пасля падвойнага суніцкага і шыіцкага паўстанняў вясной і летам 2004 года, а таксама наступнага скарачэння патрулёў ЗША і стварэння «забароненых» раёнаў у суніцкіх раёнах, баевікі «Джамаат Ансар ас-Суна» далучыліся да астатняга супраціва ў Фалуджы, Рамадзі, Самары і Бакубы.
У кастрычніку таго ж года гэта групоўка прыняла ўдзел у абароне Эль-Фалуджы[3]
У ліпені 2007 года прадстаўнікі Джаіш Ансар аль-Суна адыгралі важную ролю ў фарміраванні альянсу суніцкіх ваенізаваных груповак для падрыхтоўкі да вываду амерыканскіх і саюзных войскаў. Новы альянс складаўся з сямі груповак, якія выключалі «Аль-Каіду» і партыю Баас. Гэта размежаванне выявіла раскол паміж «Аль-Каідай» і «Аль-Сунай» з-за тактыкі, галоўным пунктам якога былі меркаваныя напады на іракскіх шыітаў[4].
У снежні 2007 года лідар арганізацыі Абу Абдула аш-Шафі апублікаваў камюніке, у якім прызнаў, што гэтая групоўка-проста яшчэ адна назва «Ансар аль-Іслам». Далей у камюніке гаварылася, што з гэтага моманту яны вернуцца да працы пад імем «Ансар аль-Іслам»[5].
Невялікая група, усё яшчэ якая выкарыстоўвае назву «Джамаат Ансар аль-Суна» актыўна ўдзельнічала ў воплеску актыўнасці баевікоў у 2014 годзе[6].
Джаіш Ансар ас-Суна ўзяла на сябе адказнасць за некалькі выбухаў, учыненых тэрарыстамі-смяротнікамі ў Іраку, уключаючы разбуральныя напады на офісы двух асноўных курдскіх палітычных партый, ДПК і ПСК, у Эрбіле 1 лютага 2004 года, у выніку якіх загінулі па меншай меры 109 чалавек. Гэтыя ўдары сталі адной з самых крывавых нападаў, зробленых паўстанцамі з пачатку вайны[7][8].