Даўжыня́ хва́лі — адлегласць паміж двума найбліжэйшымі адзін да аднаго пунктамі, якія вагаюцца з аднолькавымі фазамі. Звычайна даўжыня хвалі вызначаецца грэчаскай літарай [λ
{\displaystyle \lambda }
](/Лямбда “Лямбда”) (лямбда). З’яўляецца адной з найболей істотных характарыстык ваганняў. Вымяраецца ў адзінках адлегласці: метрах і вытворных. Велічыня
2 π
λ
{\displaystyle k={\frac {2\pi }{\lambda }}}
, адваротная самой даўжыні хвалі, называецца хвалевым лікам і мае сэнс прасторавай частаты.
Каб зразумець, чым з’яўляецца даўжыня хвалі, можна ўявіць сабе хвалі, што з’явіліся ад кінутага ў ваду каменя — даўжынёй хвалі будзе адлегласць паміж двума найбліжэйшымі хрыбтамі.
Даўжыня хвалі звязана з фазавай скорасцю
v
{\displaystyle v}
і частатой
f
{\displaystyle f}
паводле азначэння. Даўжыня хвалі адпавядае прастораваму перыяду хвалі — адлегласці, якую пункт з нязменнай фазай праходзіць за час, роўны перыяду ваганняў
T
{\displaystyle T}
, таму справядлівы наступныя суадносіны:
v f
=
2 π v
ω
{\displaystyle \lambda =vT={\frac {v}{f}}={\frac {2\pi v}{\omega }}}
, дзе
ω
{\displaystyle \omega }
— вуглавая частата. Хвалі дэ Бройля таксама маюць сваё вызначэнне даўжыні хвалі і частаты, якія залежаць ад імпульса
p
{\displaystyle p}
і энергіі
E
{\displaystyle E}
E h
{\displaystyle \nu ={\frac {E}{h}}}
h p
{\displaystyle \lambda ={\frac {h}{p}}}
дзе
h
{\displaystyle h}
Тэмы гэтай старонкі (1):