Георгій Мяфодзьевіч Надтачэеў (1916—1944) — малодшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Георгій Надточеев нарадзіўся ў лістападзе 1916 года ў вёсцы Красніца (цяпер — Быхаўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння васьмі класаў школы і школы фабрычна-заводскага вучнёўства(руск.) бел. працаваў электраманцёрам у Магілёўскім чыгуначным дэпо. Вучыўся на рабфаку. У чэрвені 1941 года быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт. У 1942 годзе ён скончыў Чкалаўскай ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў[1].
Да студзеня 1944 года гвардыі малодшы лейтэнант Георгій Надтачэеў быў лётчыкам 76-га гвардзейскага штурмавога авіяпалка 206-й штурмавой авіядывізіі 8-й паветранай арміі(руск.) бел. 4-га Украінскага фронту. 31 студзеня 1944 года падчас баявога вылету яго камандзір быў збіты і сеў на вымушаную пасадку. Ратуючы яго, Надтачэеў рассеяў агнём са свайго самалёта варожых салдат, а затым прыняў свой борт камандзіра з яго экіпажам і даставіў іх на свой аэрадром[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 13 красавіка 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання, мужнасць, адвагу і геройства, праяўленыя ў барацьбе з нямецкімі захопнікамі» гвардыі малодшы лейтэнант Георгій Надтачэеў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як 25 красавіка 1944 года загінуў у баі падчас штурмоўкі нямецкіх пазіцый на Сапун-гары[1].
У гонар Надтачэева названыя вуліцы ў Магілёве і Быхаве[1].