Ганна Зэгерс (ням.: Anna Seghers, сапраўдныя імя і прозвішча Неці Радвані, народжаная Рэйлінг; 19 лістапада 1900, Майнц — 1 чэрвеня 1983, Берлін) — нямецкая пісьменніца.
Зэгерс нарадзілася ў яўрэйскай сям’і, бацька - антыквар і мастацкі эксперт. Вучылася ў Кёльнскім і Гайдэльбергскім універсітэтах. У 1925 годзе Зэгерс выйшла замуж за венгерскага пісьменніка і сацыёлага Ласла Радвані, з якім у Ганны Зэгерс нарадзілася двое дзяцей. Член Камуністычнай партыі Германіі з 1928 года (з 1947 года член СЕПГ).
У 1933 годзе пасля прыходу да ўлады нацыстаў Зэгерс была ненадоўга арыштаваная гестапа, а яе кнігі спалены, пасля чаго яна імігрыруе ў Францыю. Фактычна менавіта гэтая акалічнасць робіць са “звычайнай хатняй гаспадыні і маці сямейства” пісьменніцу, палымянага змагара з фашысцкай ідэалогіяй. У 1940 годзе гітлераўскія войскі акупіруюць Францыю, і Ганна Зэгерс з акупаванага Парыжа перамяшчаецца на поўдзень, у Марсель. У 1941 годзе яна перабралася ў Мехіка, дзе заснавала антыфашысцкі «Клуб Генрыха Гейнэ» і часопіс «Свабодная Германія».
Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны, у 1947 годзе яна вярнулася ў Германію і пасялілася ў Берліне.
Зэгерс была членам Сусветнага Савета Міру і Камітэта па міжнародных Ленінскіх прэміях; старшынёй Саюза нямецкіх пісьменнікаў (1958-1978); членам Нямецкай акадэміі мастацтваў.