У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Таўкачоў. Віталь Антонавіч Таўкачоў (28 чэрвеня 1934, в. Скірмантава, Дзяржынскі нацыянальны польскі раён, БССР) — фізік. Акадэмік НАН Беларусі (2000, член-карэспандэнт 1984). Доктар фізіка-матэматычных навук (1980), прафесар (1990).
Закончыў БДУ (1957). З 1957 г. у Інстытуце фізікі, з 1984 загадчык лабараторыі. У 1992—2007 загадчык лабараторыі Інстытута малекулярнай і атамнай фізікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Адначасова ў 1992—1996 намеснік дырэктара Навукова-тэхнічнага цэнтра Дзяржзнака, з 2002 намеснік акадэміка-сакратара Аддзялення фізікі, матэматыкі і інфарматыкі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. З 2008 галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута фізікі імя Б. І. Сцяпанава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Лаўрэат Ленінскай прэміі (1980) і Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь (1998, у сааўтарстве) — за цыкл прац «Дынаміка вярчальнага руху электронна-узбуджаных шмататамных малекул у газавай фазе».
Распрацаваў тэорыю статыстычнага фарміравання фотафізічных характарыстык свабодных складаных малекул і прапанаваў метады іх эксперыментальнага вывучэння. Стварыў лазер на электронных пераходах свабодных складаных малекул. Выявіў і даследаваў палярызацыю стымуляванага выпрамянення і палярызаванай флюарэсцэнцыі арыентацыйна анізатропнай пары складаных малекул. Устанавіў механізм дынамікі малекулярнага вярчальнага рэха ў мнагаатамных малекул.