У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фурсаў.
Васі́ль Яго́равіч Фу́рсаў (10 сакавіка 1920, в. Малыя Хутары, Краснапольскі раён, Магілёўская вобласць — 17 лістапада 1943) — савецкі ваенны, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза, старшыня роты 1339-га горнастралковага палка, старшыня.
Нарадзіўся 10 сакавіка 1920 года ў вёсцы Малыя Хутары Краснапольскага раёна Магілёўскай вобласці. Член ВКП(б)/КПСС з 1943 года. Скончыў 7 класаў. Працаваў на шахце ў горадзе Лысычанск Луганскай вобласці.
У Чырвонай Арміі з 1940 года. На фронце ў Вялікую Айчынную вайну з 1941 года.
Старшына роты 1339-га горнастралковага палка 318-й горнастралковай дывізіі 18-й арміі Паўночна-Каўказскага фронту Васіль Фурсаў вызначыўся пры фарсіраванні Керчанскага праліва ў ноч на 1 лістапада 1943 года.
У складзе перадавой дэсантнай групы ў штармавое надвор’е высадзіўся ў раёне пасёлка Эльціген. Пры захопе плацдарма непрыкметна пад агнём праціўніка падкраўся да варожага доту і знішчыў яго разлік. Замацаваўшыся на плацдарме, удзельнічаў у адбіцці контратак праціўніка. Калі падчас асабліва моцнай атакі праціўнікі ўклініліся ў баявыя парадкі Чырвонай Арміі, старшыня Фурсаў узначаліў флангавы ўдар па праціўніку. Савецкія воіны выбілі ворага з акопа і адкінулі. Пры гэтым сам Фурсаў знішчыў 8 нацыстаў. Вораг працягваў люта націскаць. Пазіцыі савецкіх дэсантнікаў падвяргаліся артылерыйска-мінамётнаму абстрэлу, бамбаванням з паветра. У надзвычай напружаны момант, калі навісла пагроза таго, што праціўнікі могуць змяць перадавыя заслоны дэсантных войскаў, Фурсаў узначаліў і павёў байцоў у контратаку.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 лістапада 1943 года за мужнасць, адвагу і гераізм, праяўленыя ў баях, старшыне Фурсаву Васілю Ягоравічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Загінуў у баі на Эльцігенскім плацдарме 17 лістапада 1943 года. Пахаваны на месцы баёў.
Узнагароджаны ордэнам Леніна.
Василий Егорович Фурсов на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (18):