Васіль Рыгоравіч Фясенкаў (руск.: Василий Григорьевич Фесенков) (13 студзеня 1889, Новачаркаск, Вобласць Войска Данскога, Расійская імперыя — 12 сакавіка 1972, Масква, СССР) — расійскі астраном, адзін з заснавальнікаў астрафізікі ў СССР. Акадэмік АН СССР (1935; член-карэспандэнт 1927), АН Казахскай ССР (1946).
Скончыў Харкаўскі ўніверсітэт (1911). Выкладаў у ВНУ. Адзін з арганізатараў Астранамічнага інстытута імя П. К. Штэрнберга(руск.) бел. (у 1923—1930 і 1936—1939 дырэктар). Стваральнік Астрафізічнага інстытута АН Казахстана(руск.) бел. (1942; да 1964 дырэктар). З 1945 г. старшыня Камітэта па метэарытах АН СССР.
Навуковыя працы па фізіцы Сонца, зорак, планет і метэораў, праблемах касмагоніі і атмасфернай оптыцы. Прапанаваў дынамічную тэорыю задыякальнага святла. Даследаваў яркасць дзённага і свячэнне начнога неба. Сфармуляваў крытэрый прыліўнай устойлівасці нябесных цел.