У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мухін.
Валянцін Рыгоравіч Мухін (20 снежня 1926; горад Лепель цяпер Віцебскай вобласці — 13 красавіка 2005; горад Масква) — Герой Савецкага Саюза (22 ліпеня 1966), заслужаны лётчык-выпрабавальнік СССР (20 верасня 1967), генерал-маёр авіяцыі (1981).
Нарадзіўся 20 снежня 1926 года ў горадзе Лепель цяпер Віцебскай вобласці Рэспублікі Беларусь у сям’і вайскоўца Рыгора Дзянісавіча Мухіна. У сувязі са службай бацькі ў дзяцінстве жыў у розных гарадах СССР і за мяжой — у Смаленску, Хабараўску, Чыце, Дзамын-Удэ(руск.) бел. (Манголія), Цюмені, Славянску (Данецкая вобласць, Украіна). У 1944 годзе скончыў Адэскую спецшколу ВПС, якая знаходзілася ў эвакуацыі ў горадзе Пенджыкент (Таджыкістан).
У арміі з ліпеня 1944 года. Пачаў навучанне ў Адэскай ваеннай авіяцыйнай школы лётчыкаў (якая знаходзілася ў горадзе Фрунзе, Кіргізія), але ў снежні 1944 года быў пераведзены ў Ташкенцкую ваенна-авіяцыйную школу стралкоў-бамбардзіраў (горад Чырчык, Узбекістан), якую скончыў у 1945 годзе. У 1949 годзе скончыў Качынскае ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў, у якім да 1951 года быў лётчыкам-інструктарам.
У 1953 годзе скончыў Школу лётчыкаў-выпрабавальнікаў, у 1959 годзе — вячэрняе аддзяленне Жукоўскага філіяла Маскоўскага авіяцыйнага інстытута.
У 1953—1957 — лётчык-выпрабавальнік Лётна-даследчага інстытута. Падняў у неба і правёў выпрабаванні дасведчанага самалёта Е-50; правёў выпрабаванні знішчальнікаў Міг-17СФ і Міг-17ПФ на дынамічную столь.
У 1957—1989 — лётчык-выпрабавальнік АКБ А. С. Якаўлева. Доўгі час быў старэйшым лётчыкам-выпрабавальнікам АКБ. Падняў у неба і правёў поўныя выпрабаванні першага айчыннага самалёта вертыкальнага ўзлёту і пасадкі Як-36. Падняў у неба і правёў выпрабаванні рэактыўных баявых самалётаў Як-28І і Як-28Л, спартыўнага Як-30, самалёта вертыкальнага ўзлёту і пасадкі Як-38. Удзельнічаў у выпрабаваннях ўсіх самалётаў, распрацаваных і пабудаваных у АКБ за гэты перыяд — баявых Як-25, Як-27 і Як-28; пасажырскіх Як-40 і Як-42; спартыўных Як-18, Як-30 і Як-32, а таксама іх мадыфікацый. Здзейсніў шэраг рэкламных палётаў на пасажырскіх самалётах Як-40 і Як-42 за мяжой.
За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выпрабаванні новай авіяцыйнай тэхнікі, Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 22 ліпеня 1966 года палкоўніку Мухіну Валянціну Рыгоравічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».
У 1985—1991 гадах працаваў начальнікам лётна-выпрабавальнага комплексу АКБ А. С. Якаўлева. З лютага 1992 года генерал-маёр авіяцыі В. Г. Мухін — у адстаўцы.
Жыў у Маскве. Трагічна загінуў у аўтадарожным здарэнні 13 красавіка 2005 года. Пахаваны на Траекураўскіх могілках у Маскве.
Усталяваў 3 сусветных авіяцыйных рэкорду: у 1961 годзе — рэкорд вышыні на самалёце Як-32, у 1981 годзе — 2 рэкорду грузападымальнасці і далёкасці на самалёце Як-42.
| № | Дата | Клас ФАИ | ID ФАИ | Самалёт | Найменне рэкорду | Вынік |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 22.02.1961 | C-1-d, гр. III | 14635 | Як-32 | Вышыня палёту | 14.283 м |
| 2 | 29.01.1981 | C-1-m, гр. III | 8903 | Як-42 | Максімальны груз, падняты на вышыню 2.000 м | 20.186 кг |
| 3 | 15.12.1981 | C-1-m, гр. III | 8644 | Як-42 | Далёкасць палёту па прамой | 6.144,820 км |
Клас C-1-d — сухапутныя самалёты з узлётна вагой ад 1.750 кг да 3.000 кг.
Клас C-1-m — сухапутныя самалёты з узлётна вагой ад 45.000 кг да 60.000 кг.
Група III — лятальныя апараты з турбарэактыўным рухавікамі.