Валянціна Іванаўна Кры́кава[1] (13 лістапада 1930, Ленінград — ?) — беларуская артыстка балета. Народная артыстка БССР (1964)[2].
Скончыла Ленінградскае харэаграфічнае вучылішча ў 1947 годзе[2]. У 1947—1968 гадах салістка Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР.
Выкананне В. Крыкавай адметна высокай культурай, мяккай пластычнасцю рухаў, выразным падкрэсліваннем індывідуальных рысаў характару персанажаў.
Сярод партый: Ванда («Салавей» М. Крошнера), Жанчына ў чорным («Святло і цені» Г. Вагнера), Мадэрнісцкая танцоўшчыца («Мара» Я. Глебава), Зарэма («Бахчысарайскі фантан(руск.) бел.» Б. Асаф’ева), фея Бэзу і Котачка («Спячая прыгажуня(руск.) бел.» П. Чайкоўскага), Вулічная танцоўшчыца і Мерседэс («Дон Кіхот» Л. Мінкуса), Цыганка («Эсмеральда(руск.) бел.» Ц. Пуні)[2].
Выканала вялікую колькасць характарных танцаў у оперных і балетных спектаклях[2].