Тата́рскі біфштэ́кс, Біфштэ́кс па-тата́рску — старадаўняя страва стэпавых качэўнікаў з сырога мяса (пачаткова, з каніны).
У Еўропу звесткі пра татарскі біфштэкс прывёз французскі афіцэр Гiём ле Васер дэ Баплан, які ў сярэдзіне XVII ст. доўгі час служыў наёмнікам на Украіне. Паводле яго назіранняў, татары, якія служылі ў войску Рэчы Паспалітай, выразалі дужыя кавалкі конскай паляндвіцы таўшчынёй на 1-2 пальцы, і, моцна пасаліўшы з аднаго боку, каб выклікаць інтэнсіўнае выдзяленне крыві, укладвалі іх пад сёдлы на спіны сваіх коней; пасля 2 гадзін язды ў тэмпе маршавага пераходу мяса здымалася, выдалялася крывавая пена з аднаго боку, і ўсе аперацыі паўтараліся з другім бокам паляндвіцы, пасля чаго татарскі біфштэкс лічыўся гатовым да спажывання. Беларускія татары, якія пераважна адмовіліся ад спажывання каніны, гэтую страву страцілі досыць даўно. У наш час татарскі біфштэкс, які стаў інтэрнацыянальнай стравай, гатуецца з рубленага мяса (неабавязкова з каніны).
Дужы кавалак конскай (ялавічынай) паляндвіцы, аліва, марынаваныя шампіньёны, карнішоны, цыбуля, яечны жаўток, муштарда (гарчыца), соль, перац.
Мяса найлепш нарэзаць нажом на дробныя кавалкі, у крайнім выпадку прапусціць праз грубую мясарубку. Рукамі вымешаць мяса з прыправамі (апроч муштарды) ў аднародную масу. Муштарда дадаецца ў самым канцы (яе заўчаснае змяшэнне з алеем можа выклікаць зліпанне масы ў камкі). Фармуюцца асобныя порцыі, пасыпаюцца пасечанымі шампіньёнамі, карнішонамі, цыбуляй.