Анатоль Іванавіч Спрынчак (нар. 5 кастрычніка 1957 года, в. Міхайлаўшчына Талачынскага раёна Віцебскай вобласці) — беларускі навуковец, педагог, кандыдат сельскагаспадарчых навук (1992), дацэнт (2004).
Скончыў Беларускую дзяржаўную сельскагаспадарчую акадэмію ў 1979 годзе па спецыяльнасці «Аграхімія». У 1989 годзе скончыў аспірантуру Навукова-даследчага інстытуту механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі ў Мінску. Таксама прайшоў перападрыхтоўку па спецыяльнасці «Педагогіка» ў Беларускім дзяржаўным эканамічным універсітэце ў 2001 годзе і перападрыхтоўку па спецыяльнасці «Інавацыйны менеджмент» у Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь ў 2006 годзе.
З 1979 па 1986 гады працаваў аграномам-насенневодам, галоўным аграномам сельскагаспадарчых прадпрыемстваў. З 1986 па 1990 гады з’яўляўся інструктарам Любанскага райкама КПБ у Мінскай вобласці. У 1990—1999 гадах займаў пасаду намесніка старшыні сельскагаспадарчага кааператыва ў Круглянскім раёне Магілёўскай вобласці, з’яўляўся кіраўніком сельскагаспадарчага кааператыва. З’яўляўся фермерам, прадпрымальнікам у сферы аграбізнеса.
З 1999 года выкладае ў вышэйшых навучальных установах Мінска: у Беларускім дзяржаўным аграрным тэхнічным універсітэце, Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. З 2012 года працуе ў Інстытуце прадпрымальніцкай дзейнасці: займаў пасады загадчыка кафедры эканомікі і турызму, кафедры эканомікі і кіравання. З верасня 2017 года з’яўляецца дацэнтам кафедры эканомікі і кіравання Інстытуту прадпрымальніцкай дзейнасці.
Дысертацыю на саісканне навуковай ступені кандыдата сельскагаспадарчых навук па спецыяльнасці «Аграхімія» абараніў у 1992 годзе ў Інстытуце глебазнаўства і аграхіміі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Тэма дысертацыі: «Уплыў угнаенняў і арашэння на прадуктыўнасць аднагадовых бабовых культур на дзярнова-падзолістых супяшчаных глебах».
У 2004 годзе Прэзідыум Вышэйшай атэстацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь прысвоіў яму навуковае званне дацэнта.
Займаецца даследаваннем пытанняў аптымізацыі аграэкалагічных рызыкаў у прамысловай эксплуатацыі зямель сельскагаспадарчага прызначэння, зніжэння аграэкалагічных рызыкаў у сістэме харчовай бяспекі, пытанняў сацыяльнага капіталу і ягонага месца ў развіцці аграрнай галіны, кіравання рызыкамі ў аграбізнесе, развіцця інавацыйных навыкаў кіраўнікоў у стратэгічным кіраванні аграпрамысловым комплексам, холдынгаў у сістэме аграпрамысловага комплексу, умоў і фактараў развіцця прадпрымальніцкай ініцыятывы ў аграбізнесе і інш.