У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Радкевіч. Анатоль Іванавіч Радке́віч[1] (13 лістапада 1898, Віцебск — 8 мая 1977) — беларускі энтамолаг, дацэнт (1961). Удзельнік Грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войнаў. Бацька Усевалада Анатолевіча Радкевіча.
Скончыў Віцебскі інстытут народнай адукацыі ў 1923 годзе. Выкладаў заалогію і сельскагаспадарчую энтамалогію ў Віцебскім сельскагаспадарчым тэхнікуме ў 1922—1924 гадах, заалогію ў Віцебскім педагагічным тэхнікуме ў 1924—1930 гадах. Адначасова ў 1922—1923 гадах займаў пасаду начальніка Віцебскага губернскага энтамалагічнага бюро[2]. У 1930—1933 гадах працаваў у Віцебскім ветэрынарным інстытуце (з лістапада 1930 года асістэнт, з верасня 1933 па ліпень 1934 года выконваючы абавязкі дацэнта кафедры заалогіі[2]), у 1935—1971 — у Віцебскім педагагічным інстытуце імя С. М. Кірава: у 1933—1941 гадах і з 1946 года дацэнт кафедры заалогіі, у 1937—1941 — намеснік дырэктара інстытута па завочным навучанні, у 1946—1971 — загадчык кафедры.
Навуковыя працы па тэарэтычных і практычных асновах шаўкаводства на Беларусі, па вывучэнні фаўны стракоз, цвёрдакрылых і лускакрылых, селекцыі і міжпародным скрыжаванні трусоў, методыцы выкладання біялогіі.