Аміка Асперціні (іт. Amico Aspertini; каля 1475, Балоння — 1552, Балоння) — італьянскі жывапісец і скульптар. Фарміраваўся пад уплывам майстроў ферарскай школы, імкнуўся да гратэску і мудрагелістых формаў.
Аміка Асперціні з’яўляецца найбольш вядомым прадстаўніком балонскай дынастыі мастакоў. Бацька Аміка, Джавані Антоніа Асперціні і яго браты Леанела і Гвіда былі таксама мастакамі. Аміка спачатку вучыўся жывапісу ў свайго бацькі, потым працаваў падмайстрам у майстэрнях мастакоў Эрколе дэ Роберці, Ларэнца Коста і Франчэска Франча. На яго творчасць вялікі ўплыў аказаў жывапіс Паўночнай Еўропы, асабліва нямецкія і галандскія майстры. Па некаторых дадзеных, падчас сваёй паездкі ў Фларэнцыю Аміка пазнаёміўся з Філіпіна Ліпі. З 1496 па 1503 г. Асперціні працаваў у Рыме. Ёсць звесткі аб яго знаходжанні ў Луцы, Мантуі і Сіене.
У творчасці маладога мастака прасочваецца ўплыў антычных майстроў. Асперціні захапляўся працамі Мікеланджэла. Карціны Аміка Асперціні адрозніваюцца рознымі фантазіямі і спалучаюць у адзіны адметны стыль розныя мастацкія школы. З вялікім энтузіязмам Асперціні ўспрыняў ідэі маньерызму, які зараджаўся. Неўзабаве за ім зацвердзілася слава выдатнага мастака, які шукае ўласную дарогу ў мастацтве. Яго працы карысталіся вялікім поспехам у сучаснікаў, Аміка Асперціні атрымліваў вялікую колькасць заказаў. Высока шанаваліся і скульптурныя працы Асперціні.