wd wp Пошук: ⬜

Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вейдэнбаум. Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум (1 (13) студзеня 1840, Санкт-Пецярбург — 1909, Масква) — рускі інжынер-архітэктар, маскоўскі губернскі архітэктар і маскоўскі губернскі інжынер. Акадэмік архітэктуры[1].

Біяграфія

Адукацыя

Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу 1 студзеня 1840 года ў сям’і лекара. Старэйшы брат інжынера-архітэктара М. Вейдэнбаума, этнографа Я. Вейдэнбаума(руск.) бел. і натураліста Г. Вейдэнбаума(руск.) бел.. Вучыўся ў Пятай Санкт-Пецярбургскай гімназіі(руск.) бел.. У 1852—1859 гадах вучыўся ў Будаўнічым вучылішчы, скончыў яго са званнем архітэктарскага памочніка і чынам Х класа[2].

Прафесійная дзейнасць

У 1859—1865 гадах служыў у віцебскай будаўнічай і дарожнай камісіі[2]; адначасова з’яўляўся прадстаўніком Санкт-Пецярбургскага страхавога таварыства[2]. У 1865 годзе атрымаў званне інжынера-архітэктара, у тым жа годзе пачаў служыць малодшым архітэктарам будаўнічага аддзялення Віцебскага губернскага праўлення. У 1871—1876 гадах служыў у Санкт-Пецярбургу ў Тэхнічна-будаўнічым камітэце МУС(руск.) бел.[2]. Адначасова працаваў намеснікам участковага архітэктара І. А. Мерца, складаўся сакратаром камісій па праектаванні гарадской сеткі коннай чыгункі(руск.) бел. і па разглядзе конкурсных праектаў Ліцейнага моста, служыў архітэктарам Балтыйскага завода(руск.) бел. і Рускага страхавога ад агню таварыства[2][3][4][5].

У 1876 годзе прызначаны маскоўскім губернскім архітэктарам(руск.) бел.[2]. Складаўся членам будаўнічых камісій па ўладкаванні ў Крамлі помніка Імператару Аляксандру II(руск.) бел.[2], дабудоўцы будынка Імператарскага гістарычнага музея, пабудове будынка канторы дзяржаўнага банка, пераўладкаванні дома генерал-губернатара і іншых[2]. Складаўся членам камітэта Таварыства апекі аб бедных і дзяцей, якія маюць патрэбу ў абароне дзяцей, участковым апекуном і архітэктарам гэтага Таварыства[4]. У 1908 годзе прызначаны маскоўскім губернскім інжынерам, у 1909 годзе звольнены[2].

Памёр у Маскве ў 1909 годзе[5].

Адрасы

Жыў у Маскве ў Скацертным завулку(руск.) бел., 7 (дом не захаваўся).

Праекты і пабудовы

1871 — будынак стайняў, Санкт-Пецярбург, Мацісаў завулак(руск.) бел., 4[2];
1874 г. — прыбытковы дом, сумесна з М. А. Каніле, Санкт-Пецярбург, Вуліца Саюза Друкароў(руск.) бел., 7;
1875—1877 — жылы дом Паштовага ведамств[2], сумесна з А. С. Эрберам, Санкт-Пецярбург, Паштамцкі завулак(руск.) бел., 2 — вуліца Якубовіча, 10;
1877—1879 — перабудова Бутырскай перасыльнай турмы(руск.) бел.[2], па праекце архітэктара А. Ф. Шыманоўскага, Масква, Новаслабодская вуліца(руск.) бел., 45 (перабудавана);
1882—1883 — Лубянскі пасаж(руск.) бел.[2], Масква, Лубянская плошча (не захаваўся);
1884 — Храм іконы Божай Маці «Знаменне» ў Аксіньіне(руск.) бел.[2], Масква, Фестывальная вуліца(руск.) бел., 6;
1880-я — 1890-я — Балашыхінская баваўнянапрадзільная фабрыка(руск.) бел. і пасёлак пры ёй, Балашыха, вуліца Савецкая(руск.) бел., 36.
Даходны дом І. Р. Губоніна ў Маскве[2]

Галерэя

Бутырская перасыльная турма
Храм іконы Божай Маці «Знаменне» ў Аксіньіне
Балашыхінская баваўнянапрадзільная фабрыка нумар 1

Публікацыі

Вейденбаум А. Школа с церковью // Зодчий. — 1872. — № 3. — С. 37—44.
Вейденбаум А. Ледники // Зодчий. — 1872. — № 3. — С. 33—34.

Зноскі

↑ Киприн, В. А., Малыгин, С. М., Тончу Е. А. От лавок до пассажей. — М.: Издательский Дом ТОНЧУ, 2014. — С. 418. — 584 с. — ISBN 978-5-91215-092-0.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 55
↑ Вейденбаум Александр Густавович. Лица Москвы. Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2015.
1 2 Барановский, 1892, с. 55
1 2 Зодчие Москвы, 1998, с. 54

Літаратура

Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А. В. Щусева и др. — М.: КРАБиК, 1998. — С. 54. — 320 с. — ISBN 5-900395-17-0.
Барановский Г. В. Вейденбаум, Александр Густавович // Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища). 1842—1892. — Изд. Института гражданских инженеров. — СПб.: Типо-литогр. К. Л. Пентковского, 1892. — С. 55.

Спасылкі

Вейденбаум Александр Густавович (недоступная ссылка — история). Лица Москвы. Архивировано 17 ноября 2015 года.