У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Смольскі. Аляксандр Бекіравіч Смольскі (нар. 28 ліпеня 1947, г. Мінск) — беларускі архітэктар.
Скончыў у 1970 годзе Беларускі політэхнічны інстытут. У 1970—1972 гадах працаваў архітэктарам у «БелНДІдзіпрасельбудзе»; у 1972—1986 гадах у «Белдзіпрагандлі», старэйшым архітэктарам, кіраўніком групы архітэктараў; у 1986—2000 гадах у інстытуце «Белжылпраект», галоўны архітэктар праектаў; у 2001—2003 гадах інстытуце «Белбыттэхпраект», галоўны архітэктар праектаў; у 2003—2005 у ВУП «Белкааппраект», галоўны архітэктар Мінскага праектнага аддзела; у 2005—2008 гадах у КУП УКБ «Адміністрацыі Фрунзенскага раёна г. Мінска», галоўны архітэктар праектаў[1].
Пражывае ў Мінску па вул. Дуніна-Марцінкевіча, 4, к. 2[1].
Член Саюза архітэктараў з 1980 года[2].
Асноўныя працы: прадуктовыя магазіны па вул. Чыгладзэ ў Мінску (1974) і «Акіян» у Брэсце (1985), прамтаварны, прадуктовыя магазіны ДарУРЗа ў Баранавічах (1985), прамтаварная і харчовая базы ў Гомелі (1986); у аўтарскім калектыве: будынкі УУС Мінаблвыканкама (1976), будынак Міністэрства гандлю БССР і Спорткамітэта БССР па вуліцы Свярдлова ў г. Мінску (1980), службова-гаспадарчы корпус Савета Міністраў БССР па вул. Мяснікова ў г. Мінску (1982), піянерлагер у г. Анапа (1982)[2], катэджная забудова Падмаскоўя (2007—2009) і шэраг іншых аб’ектаў рознага прызначэння, браў удзел у праектаванні Мінскага Камароўскага рынку (1982)[1].
Узнагароджаны дыпламамі Саюза архітэктараў БССР[1].