Альберціна Фрыдэрыка Бадэн-Дурлахская (ням.: Albertine Friederike von Baden-Durlach; 3 ліпеня 1682, замак Карлсбург, Карлсруэ — 22 снежня 1755, Гамбург) — нямецкая прынцэса, жонка Хрысціяна Аўгуста Шлезвіг-Гольштэйн-Готарпскага, маці шведскага караля Адольфа Фрэдрыка і бабуля Кацярыны II.
Альберціна Фрыдэрыка была восьмым дзіцем у сям’і маркграфа Фрыдрыха VII і Аўгусты Марыі Гальштэйн-Готторпской. Унучка Крысціны Магдалены Клебургскай, што пасля дазволіла яе сыну Адольфу Фрыдрыху заняць шведскі пасад пад імем Адольфа Фрэдрыка. Нарадзілася Альберціна Фрыдэрыка ў Бадэне, на паўднёвым захадзе Германіі. У той час гэта быў адносна багаты рэгіён Германіі, паколькі знаходзіўся на мяжы з Францыяй.
2 верасня 1704 года выйшла замуж за Хрысціяна Аўгуста Гольштэйн-Готарпскага. У шлюбе нарадзілася 11 дзяцей, у тым ліку Іагана Елізавета, якая стала маці будучай рускай імператрыцы Кацярыне II. У 1739 годзе Альберціна Фрыдэрыка суправаджала дачку і ўнучку да Ойтынскага замка прынца-біскупа Фрыдрыха Адольфа, дзе адбылося першае знаёмства ангальт-цэрбцскай прынцэсы Сафіі Фрэдэрыкі Аўгусты і Карла Петэра Ульрыха Гольштэйн-Готарпскага, які стаў пасля расійскім імператарам Пятром III.
15 сакавіка 1743 года ўзнагароджана Ордэнам Святой Кацярыны[5].
2 верасня 1704 года Альберціна Фрыдэрыка выйшла замуж за Хрысціяна Аўгуста Гольштэйн-Готарпскага, у пары нарадзіліся: