Ёха́нэс (Ян) Інгенха́уз (Інгенго́ус) (нідэрл.: Johannes (Jan) Ingenhousz ці нідэрл.: Ingen-Housz, 8 снежня 1730, Брэда, Нідэрланды, — 7 верасня 1799, Боувуд, Уілтшыр, Англія) — галандскі і англійскі фізіёлаг, біёлаг і хімік.
Найбольш вядомы як адзін з першаадкрывальнікаў фотасінтэзу, бо даказаў, што святло з’яўляецца неабходнай часткай працэсу пераўтварэння зялёнымі раслінамі вуглякіслага газу ў кісларод. Гэтак ж адкрыў прысутнасць працэсаў клетачнага дыхання не толькі ля жывёл, але і для раслін. Праводзіў эксперыменты з электрычнасцю, вывучаў цеплаправоднасць і хімію. У 1785 году апісаў хаатычны рух часцінак вугальнага пылу над парамі этанола, што дазваляе лічыць Яна Інгенхауза першаадкрывальнікам Броўнаўскага руху.
Сумесна з Джозефам Прыстлі паказаў, што выдыханы жывёламі вуглякіслы газ паглынаецца раслінамі з вылучэннем кіслароду пры ўдзеле сонечнага святла ў працэсе фотасінтэзу; таксама выявіў, што існуе і супрацьлеглы, аналагічны дыханню жывёл працэс фотадыхання, гэта значыць паглынанне раслінамі кіслароду і вылучэння вуглякіслага газу, прычым дыханне ў зялёнай часткі расліны (якая змяшчае хларафіл) ажыццяўляецца ў цемры, а ў частак расліны, якія не маюць хларафіл як у цемры, так і на святле.