У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сабалеўскі.
Юрый Аляксандравіч Сабалеўскі (24 красавіка 1889, Стоўбцы — 30 снежня 1957) — беларускі палітычны і нацыянальны дзеяч, пасол на Сейм Другой Рэчы Паспалітай (1926—1928).
Юры Сабалеўскі нарадзіўся на Міншчыне. Скончыў земляробчыя курсы ў Коўне (1910). Працаваў землямерам, пасля 1917 г. — у земскіх установах заходніх паветаў Беларусі. У 1922 г. абраны паслом (дэпутатам) польскага сейма. У 1924 г. далучыўся да Беларускай сялянска-работніцкай грамады, пасля яе разгрому (1927 г.) нелегальна выехаў у Гданьск. Двойчы (1928, 1939) быў арыштаваны польскімі ўладамі. 3 прыходам у Заходнюю Беларусь войск Чырвонай Арміі працаваў на будоўлі. Арыштаваны органамі НКУС і зняволены ў турму ў Баранавічах. Уцёк з турмы ў час бамбардзіроўкі нямецкай авіяцыі ў чэрвені 1941 г. У перыяд нацысцкай акупацыі Беларусі займаў пасады бургамістра Стоўбцаў, Нясвіжа, Баранавіч, 2-га віцэ-прэзідэнта Беларускай цэнтральнай рады, узначальваў акруговы аддзел Беларускай народнай самапомачы ў Мінску. Удзельнічаў у падрыхтоўцы і правядзенні Другога Усебеларускага кангрэсу (1944, Мінск), быў старшынёй мандатнай камісіі.
3 лета 1944 г. у Германіі. У 1948—1950 гг. адзін з рэдактараў газеты «Беларускае слова». 3 1950 г. член Агульнага беларускага саюза вайскоўцаў. 3 вясны 1950 г. жыў у ЗША, з 1951 г. член Украінскай нацыянальнай рады(укр.) бел., з 1952 г. — Беларускага нацыянальнага фонду, з кастрычніка 1955 г. — Камітэта незалежнай Беларусі. У 1957 г. жыў у Германіі.
Аўтар успамінаў.