Юрый Іванавіч Варонежцаў (23 снежня 1955, Масква — 20 кастрычніка 2020, Гомель) — беларускі навуковец-фізік, палітык і грамадскі дзеяч. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР. Кандыдат тэхнічных навук.
Нарадзіўся ў 1955 годзе ў Маскве ў сям’і вайскоўца. Дзяцінства правёў у ГДР. У 1973 годзе скончыў сярэднюю школу ў Брэсце, затым у 1978 годзе — фізічны факультэт БДУ.
Працаваў у Інстытут механікі металапалімерных сістэм НАН Беларусі ў Гомелі.
У 1989 годзе абраны народным дэпутатам СССР. Быў адказным сакратаром камісіі ВС для расследавання прычын і наступстваў Чарнобыльскай катастрофы і адным з асноўных распрацоўнікаў закону аб сацыяльнай абароне ахвяраў той трагедыі. Далучыўся да дэмакратычнай апазіцыі, увайшоў у Міжрэгіянальную дэпутацкую групу. У час жнівеньскага путчу ў Маскве ў 1991 годзе быў сярод іншых у крытычную ноч у Белым доме, дзе на той момант знаходзіўся штаб супраціву рэваншыстам. Пасля перамогі дэмакратыі яго абралі намеснікам старшыні палаты Саюзу ВС СССР.
Пасля распаду СССР працаваў загадчыкам лабараторыі ў ІМС Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, выканаўчым дырэктарам аддзялення Беларускага аддзялення Фонду Сораса, намеснікам старшыні праўлення Фонда ім. Льва Сапегі, у іншых няўрадавых арганізацыях. З’яўляўся адным з заснавальнікаў Беларускага сацыяльна-экалагічнага Саюзу «Чарнобыль» (з 1992 па 2001 яго віцэ-прэзідэнт), «Грамадзянскіх ініцыятыў», «Прававой ініцыятывы» і яшчэ некалькіх беларускіх НДА.
Удзельнічаў у станаўленні дэмакратычнай плыні на Гомельшчыне. Вынікам той працы было стварэнне Гомельскага клубу выбаршчыкаў, спіс якога перамог на выбарах дэпутатаў гарсавету ў 1990 годзе[2].
Займаўся праблемамі радыяцыі. У складзе аргкамітэта руху «Навукоўцы за бяз’ядзерную Беларусь» удзельнічаў у арганізацыі пратэстаў супраць будаўніцтва АЭС у Беларусі. Сябра камісіі «Грамадскай экалагічнай экспертызы праекту будаўніцтва атамнай электрастанцыі ў Рэспубліцы Беларусь», якая дала адмоўнае заключэнне аб магчымасці гэтай будоўлі на тэрыторыі Рэспублікі. Аўтар законапраекту «Аб экалагічнай бяспецы грамадзян».
Кандыдат тэхнічных навук. Аўтар больш за 30 вынаходак, двух манаграфій і каля 50 навуковых публікацый. Найбольш важныя вынаходкі: аўтарскае пасведчанне СССР № 1225370 «Дазіметр гама-выпраменьвання»; аўтарскае пасведчанне СССР № 1225371 «Спосаб вызначэння паглынутай дозы гама-выпраменьвання».
Сябра Нацыянальнага камітэту Аб’яднанай грамадзянскай партыі Беларусі, у якую ўваходзіў з моманту яе стварэньня. З пачатку 2010 году — у руху «Гавары праўду». Сябра Беларускай асацыяцыі журналістаў, аўтар некалькіх соцень публікацый у беларускіх і замежных выданнях.
18 мая 2010 года ў Юрыя Варонежцава ў Гомелі супрацоўнікі міліцыі канфіскавалі тры ноўтбукі, адзін з якіх належыў яго 10-гадовай дачцы, камп’ютар сына, відэакамеру, мабільныя тэлефоны, носьбіты інфармацыі — дыскі, дыскеты, флэш-карты і відэакасеты, кнігі і некалькі тысяч долараў. 20 мая Варонежцаў быў дапытаны ў якасці сведкі па крымінальнай справе[3]. Прадстаўнікі 33 грамадскіх арганізацый, у тым ліку вядомых навукоўцаў і эколагаў розных краін напісалі зварот у пракуратуру, міністэрства ўнутраных спраў і адміністрацыю прэзідэнта Беларусі з пратэстам супраць пераследу Юрыя Варонежцава і канфіскацыі асабістых рэчаў сям’і «сведкі па справе» і патрабаваннем аднавіць законнасць[4].
Перанёс анкалогію. Памёр 20 кастрычніка 2020 года ў Гомелі.