wd wp Пошук: ⬜

Эчміядзінскі кафедральны сабор

Эчміядзінскі кафедральны сабор (арм.: Էջմիածնի Մայր Տաճար, ад ст.-арм. Էջ Միածինն [ɛːʤ miɑʦʼinn] — «Сашэсце Адзінароднага»[2]) — галоўны храм Армянскай апостальскай царквы, прастол Вярхоўнага Патрыярха Каталікоса Усіх Армян у 303—484 гг., і зноў з 1441 года. Размешчаны ў горадзе Вагаршапаце Армавірскае вобласці Арменіі. З 2000 года ўваходзіць у спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Узведзены ў IV—V стагоддзях сабор лічыцца адным з самых старажытных хрысціянскіх храмаў у свеце. За ўсю сваю гісторыю ён зведаў мноства рэканструкцый. Першапачаткова, як і іншыя храмы, ён уяўляў сабой прамавугольны будынак, але пазней быў перабудаваны ў цэнтральна-купальны сабор. З часам будынак дапоўніўся званіцай, ратондамі, рызніцай і іншымі пабудовамі.

Гісторыя

Будаўніцтва сабора звязана з іменем цара Трдата III і каталікоса святога Грыгорыя Асветніка. Паводле падання, Трдат III загадаў закідаць камянямі 35 сясцёр-манашак, пасля чаго звар’яцеў. Адзін са зняволеных хрысціян па імені Грыгорый (які стаў вядомым пад імем Грыгорый Асветнік) вылечыў яго і звярнуў у хрысціянства, пасля чаго прыкладу свайго кіраўніка рушыла ўслед усё насельніцтва Арменіі. Месца ж для храма было паказана Грыгорыю Асветніку самім Ісусам Хрыстом, адкуль і паходзіць назва. Раней жа тут праводзіліся язычніцкія абрады і пакланенні мясцовым багам.

Эчміядзінскі сабор будаваўся не адно стагоддзе. Першапачаткова Сабор быў пабудаваны з дрэва ў форме базілікі. Але ўжо ў V стагоддзі быў перабудаваны, яму была нададзена крыжападобная форма, увянчаная купалам.

У VII стагоддзі Сабор быў перабудаваны ў камені. У XVII стагоддзі над саборам ўзвялі новы сучасны купал і трох’ярусную званіцу. У XVIII стагоддзі з трох бакоў Сабора былі ўзведзены шасцікалонныя ратонды.

У ХХ стагоддзі была ажыццёўлена грунтоўная рэстаўрацыя. Былі ўмацаваны калоны і аркі, якія падтрымліваюць купал, а сам купал быў абліцаваны свінцом. З мармуру быў пабудаваны новы алтар. Мармурам была выкладзена і падлога царквы. Былі абноўлены і дапоўнены роспісы ўнутры храма.

Галерэя

Будынак сабора
Уваход
Інтэр’ер
Інтэр’ер
Алтар
Фрэскі

Гл. таксама

Эчміядзінскі манастыр

Зноскі

↑ Wiki Loves Monuments monuments database — 2017.
↑ Мнацаканян, 1987, с. 147

Літаратура

Казарян А. Ю. Кафедральный собор Сурб Эчмиадзин и восточнохристианское зодчество IV—VII веков. Москва: Locus Standi, 2007. 216 с., ч/б и цвет.илл. в тексте. ISBN 978-5-94428-041-1.
Мнацаканян, Степан (1987). “Вопросы формирования Эчмиадзинского кафедрала в контексте эволюции крестовокупольных систем” (in ru). Պատմա-բանասիրական հանդես [Patma-Banasirakan Handes] (Yerevan: Armenian Academy of Sciences) (1). ISSN 0135-0536. http://hpj.asj-oa.am/4645/. Retrieved on 22 мая 2016. Архівавана 14 ліпеня 2014.

Спасылкі

Кафедральный собор Сурб Эчмиадзин и восточнохристианское зодчество IV—VII веков // Grand Architect (руск.)
St Etchmiadzin at Armenica.org
Official Website of the Mother See of Holy Etchmiadzin
UNESCO World Heritage Site profile
Surp Echmiadzin and other Churches in Vagharshapat(недаступная спасылка)
The Monastery of Ejmiatsin, c. 1660, c. 1890, c. 1990