У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Уайт.
Элен Уайт (англ.: Ellen Gould White; сапр. Гарман (Harmon) 26 лістапада 1827 — 16 ліпеня 1915) — ідэйны рэфарматар адвентызма і суарганізатар царквы адвентыстаў сёмага дня.
Элэн Гульда Уайт нарадзілася ў сям’і фермераў Роберта і Юнікі Гарман. У сям’і ўсе былі спадкаемнымі членамі метадысцкай царквы. Ранняе дзяцінства Элен прайшло за некалькі міль ад невялічкага мястэчка Горам, штат Мэн. У сем гадоў Элен з бацькамі пераехала ў мястэчка Портленд, штат Мэн. Тут яна і яе сям’я сталі паслядоўнікамі Уільяма Мілера, зашто пасля былі выключаны з метадысцкай царквы. Аднак пасля таго, як не адбылася чаканая падзея, прадказаная Мілерам у яго спробах тлумачэння кнігі Адкрыцця (Апакаліпсісу) з Новага Запавету і Данііла са Старога Запавету, яна, па ўласных сцвярджэннях, мела шэраг адкрыццяў і бачанняў пра ўваход Ісуса Хрыста ў Нябесную скінію, пра неабходнасць выконваць суботу з Дэкалогу (Дзесяці Запавядзей, і пра іншыя змены ў дактрынах адвэнтызма, што паклала пачатак яе прапаведніцка-рэфарматарскай дзейнасці. Была ў ліку заснавальнікаў і рэфарматараў канфесіі адвэнтыстаў сёмага дня. Паводле вучэння адвэнтыстаў, бачанні Элэны Уайт паклалі пачатак вяртанню людзей да здаровага ладу жыцця, правільным узаемаадносінам з Богам і шырокай місіянерскай дзейнасці адвентыстаў сёмага дня.