Фара́д (пазначэнне: Ф, F) — адзінка вымярэння электрычнай ёмістасці ў сістэме СІ (да 1978[1] года называлася фара́да).
Фарад роўны электрычнай ёмістасці кандэнсатара, пры якой зарад у 1 кулон стварае паміж абкладкамі кандэнсатара рознасць патэнцыялаў 1 вольт.
1 Ф = 1 Кл/1 В = I·T/U. Ф = А² · с4 · кг−1 · м−2 = Дж/В2 = Кл2/Дж = А · с / В = с/Ом. Адзінка названая ў гонар англійскага фізіка Майкла Фарадэя.
Фарад — вельмі вялікая ёмістасць. На практыке сутыкаюцца з ёмістасцямі, якія вымяраюцца ў мікра- і пікафарадах.
Дзесятковыя кратныя і дзельныя адзінкі ўтвораюць з дапамогай стандартных прыставак СІ.
| Кратныя | Дробныя | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| парадак | назва | абазначэнне | парадак | назва | абазначэнне | ||
| 101 Ф | дэкафарад | даФ | daF | 10−1 Ф | дэцыфарад | дФ | dF |
| 10² Ф | гектафарад | гФ | hF | 10−2 Ф | сантыфарад | сФ | cF |
| 10³ Ф | кілафарад | кФ | kF | 10−3 Ф | міліфарад | мФ | mF |
| 106 Ф | мегафарад | МФ | MF | 10−6 Ф | мікрафарад | мкФ | µF |
| 109 Ф | гігафарад | ГФ | GF | 10−9 Ф | нанафарад | нФ | nF |
| 1012 Ф | тэрафарад | ТФ | TF | 10−12 Ф | пікафарад | пФ | pF |
| 1015 Ф | петафарад | ПФ | PF | 10−15 Ф | фемтафарад | фФ | fF |
| 1018 Ф | экзафарад | ЭФ | EF | 10−18 Ф | атафарад | аФ | aF |
| 1021 Ф | зетафарад | ЗФ | ZF | 10−21 Ф | зептафарад | зФ | zF |
| 1024 Ф | ётафарад | ІФ | YF | 10−24 Ф | ёктафарад | іФ | yF |
У тэкстах на мовах, дзе ўжываюць лацінку, вельмі часта пры пазначэнні мікрафарад у тэксце замяняюць літару µ (мю) на лацінскую u (uF замест µF) праз падабенства выгляду і адсутнасці ў раскладцы грэчаскіх літар.