wd wp Пошук:

Элейская школа

Элейская школа — школа старажытнагрэчаскай філасофіі VI—V ст. да н.э.

Назва ад горада, у якім узнікла (Элея — грэчаская калонія ў Паўднёвай Італіі). Заснавальнік Ксенафан, асноўныя прадстаўнікі Парменід, Зянон Элейскі, Меліс Самаскі. Яны ўпершыню проціпаставілі мысленне пачуццёваму ўспрыманню, адзначылі няўстойлівасць, цякучасць чалавечых адносін і ўспрыманняў; галоўную ролю ў спасціжэнні ісціны адводзілі мысленню. Быццё, на іх думку, бесперапыннае, нерухомае, нязменнае, аднароднае, непадзельнае, аднолькава ўласцівае кожнаму элементу, рэчаіснасці, выключае якое-небудзь мноства рэчаў. Гэтая ідэя склалася ў процівагу дыялектычнаму вучэнню аб прыродзе Геракліта. Для абароны вучэння Элейскай школы Зянон прапанаваў сістэму аргументаў, пабудаваных у форме доказаў ад процілеглага і накіраваных супраць прызнання множнасці і руху быцця (напр., пушчаная страла нерухомая, таму што час складаецца з асобных імгненняў, а прастора — з асобных пунктаў). У далейшым паняцце адзінага нязменнага быцця паслужыла адной з крыніц філасофіі Платона і неаплатанізму.

Літаратура

Тэмы гэтай старонкі (2):
Катэгорыя·Элеаты
Катэгорыя·Філасофія Старажытнай Грэцыі