Ша́льча, Солча (літ.: Šalčia) — рака на тэрыторыі Літвы і Беларусі, левы прыток ракі Мяркіс.
Даўжыня складае 74 км. Плошча вадазбору — 749 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 5,72 м³/с. Даўжыня 76 км (з іх у Літве 65 км), плошча басейна 749 км² (у Літве 596 км²)[1].
Пачынаецца ў Шальчынінскім раёне Літвы, на ўсход ад Шальчынінкая, цячэ ў Воранаўскім раёне Гродзенскай вобласці, на працягу некалькіх кіламетраў утварае натуральную мяжу паміж Беларуссю і Літвой. На тэрыторыі Беларусі на левым беразе Шальчы размешчаны вескі Варнакелі і Беняконі. Затым рака ізноў цячэ па тэрыторыі Літвы, дзе ўпадае ў Мяркіс. Найбольшы прыток — Солчыца.