wd wp Пошук:

Чыбча

Тэрыторыя канфедэрацыі чыбча-муіскаў на карце сучаснай Калумбіі
Руіны чыбчанскага храма, Вілья-дэ-Лейва, Калумбія

Чыбча (ісп.: Chibcha), Муіска або Моска — адна з высокаразвітых цывілізацый Паўднёвай Амерыкі у XII—XVI стст. Сярод культур старажытнай Амерыкі чыбча стаяць у адным шэрагу з мая, сапатэкамі, ацтэкамі, інкамі. Самі чыбча называлі сябе муіскамі, што азначае «людзі». Чыбча займалі значную частку тэрыторыі цяперашняй Калумбіі. Цэнтрам іх земляў было высакагорнае плато Усходніх Кардыльераў, таксама [даліны рэк Тунья і Сагамоса, якія знаходзяцца паўночней Багаты. Таксама чыбча займалі паўднёвыя даліны і ўсходнія схілы Кардыльераў да льянасаў ракі Меты. Да прыходу еўрапейцаў тэрыторыі чыбча складалі больш за 25000 кв. км, а насельніцтва налічвала каля мільёна чалавек.

Гісторыя

Залаты плыт чыбча

Даліна Багаты і навакольныя горныя схілы адрозніваліся наяўнасцю натуральнай вільгаці, мяккім і роўным кліматам. Гэтыя фактары спрыялі з’яўленню густанаселеных раёнаў, а таксама развіццю земляробства. Ужо у сярэдзіне І тысячагоддзя н.э. тут існавалі паселішчы, у тым ліку і вялікія, колькасцю звыш тысячы чалавек, сталі з’яўляцца протадзяржавы. Спачатку тэрыторыі чыбча засялялі прымітыўныя плямёны Аравакскай моўнай сям’і. Але да V стагоддзя Н. Э. яны былі выцесненыя продкамі чыбча, якія перасяліліся туды з Цэнтральнай Амерыкі, праз Панамскі перашыек. Да ІХ стагоддзя даволі шырока пачынае развівацца металургія. З ХІІ — ХІІІ стст. фарміруюцца племянныя аб’яднанні чыбча. Дзяржавы чыбча даволі часта, асабліва ў ХV стагоддзі, падвяргаліся нападам з боку суседніх аракскіх і асабліва карыбскіх плямёнаў.

Літаратура

Тэмы гэтай старонкі (4):
Катэгорыя·Дакалумбавы культуры
Катэгорыя·Андскія культуры
Катэгорыя·Гісторыя Калумбіі
Катэгорыя·Індзейцы Паўднёвай Амерыкі