У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Цібо II. У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Цібо дэ Блуа.
Цібо IV Вялікі дэ Блуа (фр.: Thibaut IV le Grand), таксама вядомы як Цібо II Шампанскі (фр.: Thibaut II de Champagne, 1093—1152) — граф Блуа (Цібо IV, з 1102), граф Шартра (з 1102), граф Мо, Шатадзёна і Сансера, граф Шампані і Труа (Цібо II, з 1125). Сын Эцьена II, графа Блуа і Адэль Нармандскай, дачкі Вільгельма Заваёўніка.
Нарадзіўся ў 1093[4] годзе ў Блуа. Стаў спадчыннікам свайго бацькі ў 1102 годзе. У 1125 годзе яго дзядзька Гуга I Шампанскі ўступае ў рыцарскі ордэн Тампліераў і адмаўляецца ад графства Труа і тытула графа Шампані[5] на карысць Цібо IV.
У 1135 годзе яго брат Эцьен дэ Блуа становіцца каралём Англіі. Дзякуючы ўзросшаму ўплыву і свайму спрыту, Цібо ўдаецца распаўсюдзіць маленькае графства Труа на ўсю Шампань. Ён становіцца сюзерэнам 5 васалаў архібіскупа Рэймскага, 5 васалаў біскупа Лангрскага і некалькіх — герцага Бургундыі (у прыватнасці, графа Жуаньі). Такім чынам, Цібо становіцца кіраўніком буйной феадальнай дзяржавы, сталіцай якой ён робіць Труа. З гэтага моманту Цібо — адзін з галоўных васалаў кароны, пфальцграф і пэр Францыі.
Памёр 8 кастрычніка 1152[6] у Ліньі.
Жонка: (з 1123) Мацільда Карынтыйская (1108—1160), дачка Энгельберта II фон Спонхейм, герцага Карынтыі і Юты фон Пасау. Мелі 11 дзяцей, у тым ліку:
Папярэднік: Гуга I Шампанскі |
Граф Шампанскі 1125 — 1152 |
Пераемнік: Генрых I Шампанскі |
Папярэднік: Эцьен II дэ Блуа |
Граф Блуа 1102 — 1152 |
Пераемнік: Цібо V Добры |